Kallbadhus - Tomas Andersson Wij

I en liten vik

Byggde han ett kallbadhus

Till sin enda son

En brygga ut

Ett ljusblått hus

Den vintern den våren

Slet han ut sin svenska rygg

Och grät sen en glädjetår

I mars när sonen gick bryggan fram

Ett iskallt plask

I en liten vik

Bara några simtag stor

Där sjönk en son

Han vinkade till sin far och mor

Den våren den sommarn

Ledde alla spåren bort

Och badet stod låst torrt och glömt

Som någonting man bara glömt

Som någonting man drömt

Badet stod låst och torrt och glömt

Som någonting man bara drömt

In een kleine baai

Hij bouwde een koud badhuis

Aan zijn enige zoon

Een brug uit

Een lichtblauw huis

Die winter die lente

Hij scheurde zijn Zweedse rug eruit

En toen huilde een traan van vreugde

In maart toen de zoon over de brug liep

Een ijskoude plons

In een kleine baai

Slechts een paar zwemmen groot

Daar zonk een zoon

Hij zwaaide naar zijn vader en moeder

Die lente die zomer

Leidde alle sporen weg

En het bad was droog op slot en vergeten

Zoals iets dat je net vergeten bent

Als iets waar je van gedroomd hebt

Het bad was afgesloten en droog en vergeten

Als iets waar je alleen maar van droomde