Blues från Sverige - Tomas Andersson Wij

Jag har ett rum på Statt i Hudiksvall

Jag hålls vaken av ett Delsboband som spelar 'Desolation row'

Jag har stått i sorlet och lyssnat på en man som förlorat sin familj

Och jobbet på firman — han lovar att hämnas

Den här stans prinsessa hade återvänt från Bologna

Innan jag gick sa hon 'jag gifter mig gärna med dig till sommarn'

'Okej?'

Och dom tunga isflaken driver längs Ljusnans vatten

I en förort till livet sväljs natten och anden lämnar flaskan

Vi har fyllt alla rum till bredden men dom ekar tomt ändå

Jag är uppe i natt och skriver en blues från Sverige

Det är en tidig morgon och dimmar hänger mellan träden

Jag går ensam genom Jesusparken och hör Malmö vakna

För sådär 40 år sen åt sig grävskopor genom staden

Och man stöpte den nya sköna världen i cement och glömska

Sen när husen stod skinande höga gick Malmöpampen

Med partinål på finkostymen och dränkte sig i sundet

Nu drar snålvinden in genom den osynliga sprickan

I ett inglasat centrum irrar mänskan

Hon har glömt adressen

Vi har fyllt alla rum till bredden men dom ekar tomt ändå

Jag står på scen i natt och sjunger en blues från Sverige

Det är trångt och svettigt och högt i den lilla baren

Jenny limmar på webdesignen som var popstjärna '92

Och en trist journalist spelar skivor från sin bästa tid

Han vill ha en famn att somna i

— hon vill ses och fika

Och NK-klockan snurrar över nattrafiken

'Tjena killen, hur går det med musiken?

Har du träffat nån från förr?'

'Nähä'

Tar en taxi från Söder vid tolv förbi ett tomt Café Opera

Här är man en kung eller en jävla sopa

Och till och med din morsa vet vilket

Vi har fyllt alla rum till bredden men dom ekar tomt ändå

Jag är för full och glad i natt för en blues från Sverige

Ik heb een kamer bij Statt in Hudiksvall

Ik word wakker gehouden door een Delsbo-band die 'Desolation row' speelt

Ik heb in het gemompel gestaan ​​en geluisterd naar een man die zijn familie heeft verloren

En de baan bij het bedrijf - hij belooft wraak

De prinses van deze stad was teruggekeerd uit Bologna

Voordat ik wegging zei ze: 'Ik zou graag met je trouwen deze zomer'

'Oké?'

En de zware ijsschotsen drijven langs de wateren van Ljusnan

In een buitenwijk van het leven wordt de nacht verzwolgen en verlaat de geest de fles

We hebben alle kamers tot de breedte gevuld, maar ze echoën nog steeds leeg

Ik ben vanavond wakker en schrijf een blues uit Zweden

Het is een vroege ochtend en er hangt mist tussen de bomen

Ik loop alleen door Jesusparken en hoor Malmö wakker worden

Ongeveer 40 jaar geleden aten graafmachines door de stad

En ze wierpen de nieuwe mooie wereld in cement en vergetelheid

Toen de huizen hoog stonden te glimmen, ging Malmöpampen

Met feestnaald op het fijne pak en verdronken in de zeestraat

Nu trekt de lichte wind door de onzichtbare spleet

In een glazen centrum dwaalt de mens

Ze is het adres vergeten

We hebben alle kamers tot de breedte gevuld, maar ze echoën nog steeds leeg

Ik sta vanavond op het podium en zing een blues uit Zweden

Het is druk en zweterig en luid in de kleine bar

Jenny plakt het webdesign dat in '92 een popster was

En een trieste journalist draait platen uit zijn beste tijd

Hij wil een knuffel om in in slaap te vallen

- ze wil gezien worden en koffie drinken

En de NK-klok draait over het nachtelijke verkeer

'Bedien de man, hoe is de muziek?

Heb je al iemand ontmoet?'

'Nee'

Neemt een taxi vanaf Söder om twaalf uur voorbij een leeg Café Opera

Hier ben je een koning of een verdomde bezem

En zelfs je moeder weet welke

We hebben alle kamers tot de breedte gevuld, maar ze echoën nog steeds leeg

Ik ben vanavond te dronken en gelukkig voor een blues uit Zweden