Talking Watergate - Tom Paxton

I was coming home pretty late one night,

Singing a song and about half-tight,

I was young and my friend and I had me a pretty good date.

I was fiddling around with the front door key,

When a weird looking fellow stepped up to me

And said: «Tell me buddy, if this ain’t the Watergate.»

I said it was, and with a grin on his face,

He said, «I always wanted to see this place.

I hear it’s just the nicest place in town.

And me and my friends are dying to see

If it’s all that it’s cracked up to be.»

So I said, «Well, come on in, and I’ll show you around.»

They seemed to love my guided tour

'Til we stopped outside of a certain door

And one of my new-found friends said, «Lookie here.»

«It's the Democratic office, if I ain’t wrong,

To help to keep our country strong.»

And he blinked his eye to hold back a heartfelt tear.

He looked kinda shy and shuffled his feet

And said no tour would be complete

If we didn’t go in and have a look around.

I don’t know how but the door swung wide

And we were all sneaking inside,

Laughing and giggling and trying not to make a sound.

We all split up and I was on my own.

A couple of the boys were playing round with the phones

And I saw somebody;

he was fiddling at a big shot’s desk.

They were opening drawers, going through files,

Made me happy just to see their smiles

'Til somebody new said, «Hold it, you’re under arrest.»

It took all night to make my bail

And as I left the D.C. jail

A man stepped out of a long black limousine.

He said, «Get in son, and if you do,

We’re gonna take good care of you,»

And he flashed the biggest roll of bills I ever seen.

He said, «Get in son, and if you do,

We’re gonna take good care of you.

Hey, we’re gonna stick with you through thick and thin.»

He drove through traffic like a scalded bird,

Throwing money out the window to the common herd.

We pulled up to the White House door and walked right in.

Well gosh, I couldn’t believe my luck,

This fellow says I can call him Chuck.

He says that I am to stick with him wherever he went.

I took off my hat to make a bow

And he said there wasn’t any time for that now

And he opened the door and there stood the President.

I started shaking around the knees

But he threw me a football to put me at ease.

I threw it back and he threw it back again.

A tape recorder was playing real loud

The sound of a cheering football crowd

'Til he turned it off, took off his helmet and said amen.

He smiled at me and he said

«Bob just told me you’re doing a real fine job

And I wanna put an end to all your fears.

You’ve got some friends and that’s worth knowing,

When the going gets tough the tough get going,

And we’ll stick with you if they put you away for years.»

I said it made me feel so proud,

Just to hang around with this great crowd,

With John and Bob and Mitch and all the rest.

And even though no jail was fun,

I knew that justice would be done.

And they laughed so hard the tears rolled down their chest.

Oh, ain’t it great what friends can do,

They say I’ll be out in a year or two

And they’ll get me a real nice job that pays real well.

Yeah, they taught some useful things to me

And now that I’m going on TV,

They taught me how to smile and lie like hell.

Ik kwam op een avond vrij laat thuis,

Een lied zingen en ongeveer halfstrak,

Ik was jong en mijn vriend en ik hadden een vrij goede date voor me.

Ik was aan het friemelen met de sleutel van de voordeur,

Toen een raar uitziende kerel op me afstapte

En zei: "Vertel me, vriend, als dit niet de Watergate is."

Ik zei dat het zo was, en met een grijns op zijn gezicht,

Hij zei: «Ik heb deze plek altijd al willen zien.

Ik hoor dat dit gewoon de mooiste plek in de stad is.

En ik en mijn vrienden willen graag zien

Als het alles is wat het moet zijn.»

Dus zei ik: "Kom maar binnen, dan zal ik je rondleiden."

Ze leken dol te zijn op mijn rondleiding

Tot we stopten voor een bepaalde deur

En een van mijn nieuwe vrienden zei: "Kijk eens hier."

«Het is het Democratische kantoor, als ik me niet vergis,

Om te helpen ons land sterk te houden.»

En hij knipperde met zijn ogen om een ​​oprechte traan tegen te houden.

Hij zag er nogal verlegen uit en schuifelde met zijn voeten

En zei dat geen enkele tour compleet zou zijn

Als we niet naar binnen gingen om rond te kijken.

Ik weet niet hoe, maar de deur zwaaide wijd

En we slopen allemaal naar binnen,

Lachen en giechelen en proberen geen geluid te maken.

We gingen allemaal uit elkaar en ik stond er alleen voor.

Een paar jongens speelden met de telefoons

En ik zag iemand;

hij friemelde aan het bureau van een big shot.

Ze openden laden, bladerden door dossiers,

Maakte me blij om hun glimlach te zien

Totdat iemand nieuw zei: "Wacht even, je staat onder arrest."

Het duurde de hele nacht om mijn borgtocht te maken

En toen ik de D.C.-gevangenis verliet

Een man stapte uit een lange zwarte limousine.

Hij zei: "Ga naar binnen, zoon, en als je dat doet,

We gaan goed voor je zorgen,»

En hij flitste de grootste rol met rekeningen die ik ooit heb gezien.

Hij zei: "Ga naar binnen, zoon, en als je dat doet,

We gaan goed voor je zorgen.

Hé, we blijven bij je door dik en dun.»

Hij reed door het verkeer als een gebroeid vogel,

Geld uit het raam gooien naar de gewone kudde.

We trokken naar de deur van het Witte Huis en liepen meteen naar binnen.

Nou god, ik kon mijn geluk niet geloven,

Deze kerel zegt dat ik hem Chuck mag noemen.

Hij zegt dat ik bij hem moet blijven waar hij ook ging.

Ik nam mijn hoed af om een ​​boog te maken

En hij zei dat daar nu geen tijd voor was

En hij opende de deur en daar stond de president.

Ik begon te trillen op mijn knieën

Maar hij gooide me een voetbal om me op mijn gemak te stellen.

Ik gooide het terug en hij gooide het weer terug.

Een bandrecorder speelde heel hard

Het geluid van een juichend voetbalpubliek

Tot hij hem uitzette, zijn helm afzette en amen zei.

Hij glimlachte naar me en hij zei:

"Bob vertelde me net dat je het echt goed doet"

En ik wil een einde maken aan al je angsten.

Je hebt een paar vrienden en dat is het waard om te weten,

Als het moeilijk wordt, gaat het moeilijk,

En we blijven bij je als ze je jarenlang opsluiten.»

Ik zei dat ik me zo trots voelde,

Gewoon om rond te hangen met deze geweldige menigte,

Met John en Bob en Mitch en de rest.

En ook al was geen gevangenis leuk,

Ik wist dat gerechtigheid zou geschieden.

En ze lachten zo hard dat de tranen over hun borst rolden.

Oh, is het niet geweldig wat vrienden kunnen doen,

Ze zeggen dat ik over een jaar of twee weg ben

En ze zullen me een hele leuke baan bezorgen die heel goed betaalt.

Ja, ze hebben me wat nuttige dingen geleerd

En nu ik op tv ga,

Ze leerden me hoe ik moest glimlachen en liegen als een hel.