Poems Written With A Borrowed Pen - Tom Paxton

Holdin' on till the morning comes

Holdin' a mug between two thumbs

I’m gonna pay for this coffee with some awful nerves

Writing the same old lines again

Using a borrowed ball-point pen

The poet mostly gets the poem he deserves

But poems written with a borrowed pen

Won’t bring you back to me again, oh darling

I’m stuck here for the rest of my life, oh darling

It’s so hard without you, day by day by day

Thinking about the best of times

Didn’t we hear the midnight chimes

Didn’t we grow together;

didn’t we have it all

Sometimes life can seem insane

You woke up in a little pain

Next thing the head-nurse wakes me with a midnight call

And poems written with a borrowed pen

Won’t bring you back to me again, oh darling

I’m stuck here for the rest of my life, oh, darling

It’s so hard without you, day by day by day

A hundred times a day I do familiar things

I start to read the paper and the telephone rings

I listen for your footsteps, wondering who it can be

Then the pain comes down like a blanket, there’s no

-one here but me

There’s no-one here but me

Reading the papers through again

Trouble for the president’s men

Revolutions out there, shaking the old regimes

Spilling coffee on the table top

I know these tears have got to stop

I know they see me as a man who lives in his dreams

But poems written with a borrowed pen

Won’t bring you back to me again, oh darling

I’m stuck here for the rest of my life, oh, darling

It’s so hard without you, day by day by day

A hundred times a day I do familiar things

I start to read the paper and the telephone rings

I listen for your footsteps, wondering who it can be

Then the pain comes down like a blanket, there’s no

-one here but me

There’s no-one here but me

Holding on till the morning comes

Holding a mug between two thumbs

I’m gonna pay for this coffee with some awful nerves

Writing the same old lines again

Using a borrowed ball-point pen

The poet mostly gets the poem he deserves

But poems written with a borrowed pen

Won’t bring you back to me again, oh darling

I’m stuck here for the rest of my life, oh, darling

It’s so hard without you, day by day by day

It’s so hard without you, day by day by da

Vasthouden tot de ochtend komt

Houd een mok tussen twee duimen vast

Ik ga deze koffie betalen met vreselijke zenuwen

Opnieuw dezelfde oude regels schrijven

Een geleende balpen gebruiken

De dichter krijgt meestal het gedicht dat hij verdient

Maar gedichten geschreven met een geleende pen

Zal je niet meer bij mij terugbrengen, oh schat

Ik zit hier de rest van mijn leven vast, oh schat

Het is zo moeilijk zonder jou, van dag tot dag tot dag

Denkend aan de beste tijden

Hebben we de middernachtklokken niet gehoord?

Zijn we niet samen gegroeid;

hadden we niet alles?

Soms kan het leven krankzinnig lijken

Je werd wakker met een beetje pijn

Het volgende dat de hoofdverpleegster me wakker maakt met een middernachtoproep

En gedichten geschreven met een geleende pen

Zal je niet meer bij mij terugbrengen, oh schat

Ik zit hier de rest van mijn leven vast, oh schat

Het is zo moeilijk zonder jou, van dag tot dag tot dag

Honderd keer per dag doe ik bekende dingen

Ik begin de krant te lezen en de telefoon gaat

Ik luister naar je voetstappen en vraag me af wie het kan zijn

Dan komt de pijn naar beneden als een deken, er is geen

- een hier behalve ik

Er is hier niemand behalve ik

De kranten nog eens doorlezen

Problemen voor de mannen van de president

Revoluties die er zijn, die de oude regimes opschudden

Koffie morsen op het tafelblad

Ik weet dat deze tranen moeten stoppen

Ik weet dat ze me zien als een man die in zijn dromen leeft

Maar gedichten geschreven met een geleende pen

Zal je niet meer bij mij terugbrengen, oh schat

Ik zit hier de rest van mijn leven vast, oh schat

Het is zo moeilijk zonder jou, van dag tot dag tot dag

Honderd keer per dag doe ik bekende dingen

Ik begin de krant te lezen en de telefoon gaat

Ik luister naar je voetstappen en vraag me af wie het kan zijn

Dan komt de pijn naar beneden als een deken, er is geen

- een hier behalve ik

Er is hier niemand behalve ik

Vasthouden tot de ochtend komt

Een mok tussen twee duimen houden

Ik ga deze koffie betalen met vreselijke zenuwen

Opnieuw dezelfde oude regels schrijven

Een geleende balpen gebruiken

De dichter krijgt meestal het gedicht dat hij verdient

Maar gedichten geschreven met een geleende pen

Zal je niet meer bij mij terugbrengen, oh schat

Ik zit hier de rest van mijn leven vast, oh schat

Het is zo moeilijk zonder jou, van dag tot dag tot dag

Het is zo moeilijk zonder jou, dag na dag