And Then You Smiled - Tom Paxton

Something happened in the moment

Just before you whispered yes

All my hopes and dreams were shaking

At the edge of emptiness

I was certain you’d be tender

As you turned my love away

But then you smiled

Then you smiled

I could feel my heart beat louder

And my fingers turned to ice

I had dared to say, «I love you»

Now I’d have to pay the price

Who was I;

what could I offer

Was I mad to even try

But then you smiled

Then you smiled

Then, if such a thing is possible

Your beauty seemed to grow

And I don’t remember breathing

For a hundred years of so

And though you had not spoken

Still, you had not turned to go

And then you smiled

Then you smiled

I was certain to survive it

I was sure I’d love you still

Even though I had not won you

I’d had time to speak my fill

Then you took my hand and held it

And you whispered, «Yes, I will»

And then you smiled

Then you smiled

Then, if such a thing is possible

Your beauty seemed to grow

And I don’t remember breathing

For a hundred years of so

And though you had not spoken

Still, you did not turn to go

And then you smiled

Then you smiled

Something happened in the moment

Just before you whispered yes

All my hopes and dreams were shaking

At the edge of emptiness

I was certain you’d be tender

As you turned my love away

But then you smiled

Then you smiled

Then you smiled

Then you smiled

Then you smiled

Er is op dat moment iets gebeurd

Net voordat je ja fluisterde

Al mijn hoop en dromen trilden

Aan de rand van de leegte

Ik wist zeker dat je teder zou zijn

Terwijl je mijn liefde afwendde

Maar toen lachte je

Toen lachte je

Ik kon mijn hart harder voelen kloppen

En mijn vingers veranderden in ijs

Ik had durven zeggen: "Ik hou van je"

Nu zou ik de prijs moeten betalen

Wie was ik;

wat kan ik bieden?

Was ik gek om het zelfs maar te proberen

Maar toen lachte je

Toen lachte je

Als zoiets mogelijk is,

Je schoonheid leek te groeien

En ik herinner me niet dat ik ademde

Al honderd jaar zo

En hoewel je niet had gesproken

Toch had je je niet omgedraaid om te gaan

En toen lachte je

Toen lachte je

Ik wist zeker dat ik het zou overleven

Ik wist zeker dat ik nog steeds van je zou houden

Ook al had ik je niet gewonnen

Ik had tijd om mijn woorden te spreken

Toen pakte je mijn hand en hield hem vast

En je fluisterde: "Ja, dat zal ik doen"

En toen lachte je

Toen lachte je

Als zoiets mogelijk is,

Je schoonheid leek te groeien

En ik herinner me niet dat ik ademde

Al honderd jaar zo

En hoewel je niet had gesproken

Toch draaide je je niet om om te gaan

En toen lachte je

Toen lachte je

Er is op dat moment iets gebeurd

Net voordat je ja fluisterde

Al mijn hoop en dromen trilden

Aan de rand van de leegte

Ik wist zeker dat je teder zou zijn

Terwijl je mijn liefde afwendde

Maar toen lachte je

Toen lachte je

Toen lachte je

Toen lachte je

Toen lachte je