Iron Rain - To The Wind

All the odds are against you.

This is a test of strength.

Will you contest till the end, or will you hang up the white flag?

So I ask myself, what if everyone you love was hanging by a thread but every

ounce of strength you have still won’t be enough, what can you do?

With all the pressure weighing down on you like iron rain, will you fail or

somehow pull them in?

The overwhelming self defeat, the promises I failed to keep, the ever growing

lack of faith consumes me and it can’t be undone.

I tried the best that I could but inside these walls it’s just never enough.

You could be leaving and I wouldn’t know.

As I think back to how it once was, the pressure was still there.

I was building myself up to watch it all fall but no one seemed to care because

they couldn’t see all the pressure weighing down on me like iron rain.

I just bit my tongue and hung my head.

The overwhelming self defeat, the promises I failed to keep, the ever growing

lack of faith consumes me and it can’t be undone.

I tried the best that I could but inside these walls it’s just never enough.

If I keep bending I will break.

If efforts not enough, I’ll keep bending till I break.

If efforts not enough then I’ll hang up the white flag

Alle kansen zijn tegen je.

Dit is een krachttest.

Ga je door tot het einde, of hang je de witte vlag op?

Dus ik vraag mezelf af, wat als iedereen van wie je houdt aan een draad hangt, behalve iedereen?

Een beetje kracht dat je hebt, is nog steeds niet genoeg, wat kun je doen?

Met alle druk die op je drukt, hou je van ijzeren regen, zal je falen of?

op de een of andere manier naar binnen trekken?

De overweldigende zelfnederlaag, de beloften die ik niet nakwam, de steeds groter wordende

gebrek aan geloof verteert me en het kan niet ongedaan worden gemaakt.

Ik heb mijn best gedaan, maar binnen deze muren is het gewoon nooit genoeg.

Je zou kunnen vertrekken en ik zou het niet weten.

Als ik terugdenk aan hoe het ooit was, was de druk er nog steeds.

Ik was mezelf aan het opbouwen om het allemaal te zien vallen, maar het leek niemand iets te kunnen schelen, want

ze konden niet zien dat alle druk op me drukte als ijzeren regen.

Ik beet gewoon op mijn tong en liet mijn hoofd hangen.

De overweldigende zelfnederlaag, de beloften die ik niet nakwam, de steeds groter wordende

gebrek aan geloof verteert me en het kan niet ongedaan worden gemaakt.

Ik heb mijn best gedaan, maar binnen deze muren is het gewoon nooit genoeg.

Als ik blijf buigen, breek ik.

Als mijn inspanningen niet genoeg zijn, blijf ik bukken tot ik breek.

Als de inspanningen niet genoeg zijn, zal ik de witte vlag ophangen