The Descent - To-Mera

Broken inside

But hands soaked

In blood…

.The future’s

Finally opened up

The lies…

The words like knives…

But whose blood’s

On the steel?

A criminal mind

A terrible night

A silent escape to life —

After the kill

Surreal & absurd

The world rushes

So fast.

But what can beat the thrill

Of freedom

The midnight air

Inside your lungs

A universe of possibilities

Opened up before you…

As darkness soars above

Her anger alights the fading clouds

In tremors of rage

A thundering Earth

Unleashed the sorrow of skies

Upon the world

As her anger turns — to fear

But she must run and take the blame

She must fight two fights

For one great mistake

No matter where this road will end

She must run or lose herself

As the distance grows

Her tears may run dry

But deep in her heart

The memories mar

The past remains an aching scar

'You're nothing without me!

There’s no more to this life!

There’s nowhere else to run!'

'…I may not know where this path may go

But my heart must fly

And I’ll sacrifice all that I must

And I’ll dream and fight

To keep my illusions alive

Forgive the past

Remember: tomorrow’s a new day'

Surreal and absurd

The world rushes past so fast…

Van binnen beschadigd

Maar handen doorweekt

In bloed…

.De toekomst

Eindelijk geopend

De leugens…

De woorden als messen...

Maar wiens bloed is?

Op het staal?

Een criminele geest

Een vreselijke nacht

Een stille ontsnapping naar het leven —

Na de moord

Surrealistisch & absurd

De wereld haast zich

Zo snel.

Maar wat kan de spanning verslaan?

Van vrijheid

De middernachtlucht

In je longen

Een universum van mogelijkheden

Geopend voor jou...

Terwijl de duisternis naar boven zweeft

Haar woede brengt de vervagende wolken naar beneden

In bevingen van woede

Een donderende aarde

Ontketende het verdriet van de lucht

op de wereld

Naarmate haar woede verandert in angst

Maar ze moet rennen en de schuld op zich nemen

Ze moet twee gevechten vechten

Voor een grote fout

Waar deze weg ook eindigt

Ze moet rennen of zichzelf verliezen

Naarmate de afstand groter wordt

Haar tranen kunnen opdrogen

Maar diep in haar hart

de herinneringen mar

Het verleden blijft een pijnlijk litteken

'Je bent niets zonder mij!

Er is niets meer in dit leven!

Er is nergens anders om te rennen!'

'...Ik weet misschien niet waar dit pad heen kan gaan'

Maar mijn hart moet vliegen

En ik zal alles opofferen wat ik moet

En ik zal dromen en vechten

Om mijn illusies levend te houden

Vergeef het verleden

Onthoud: morgen is een nieuwe dag'

Surrealistisch en absurd

De wereld raast zo snel voorbij...