A Sorrow To Kill - To-Mera

Woken by lifeless moonlight

Abandoned by dream and night

All awake but still inside

Trapped behind words too sublime

Desperation is long dead

I am lost and I am damned

To watching the world go by

Without a trace, without a smile

…Wake me up…

My voice drowns in tears

As I left go of your hand and tell you to leave

Still I’m choking on unsought thoughts

Shapeless ghosts of old memories

Desperation is long dead…

…I need to break away

I need to break away or die

This pain is too real and alive

Suffocating from the inside

I wish I knew another way out

Another time and place

Another life to face

Suddenly it all became so clear

It’s so easy not to care

So easy to let go…

'Cause it’s in my blood

Flowing through my veins and I’ve no way out of this now

But maybe just maybe the other side will welcome me

Into the darkness I yearn

Into a frail infinity

Void of self and memory…

But you my darling will stay and realize

That you are so lost now

Just watching the world go by

Without a trace, without a smile

…Wake me up

Gewekt door levenloos maanlicht

Verlaten door droom en nacht

Allemaal wakker maar toch binnen

Gevangen achter te sublieme woorden

Wanhoop is al lang dood

Ik ben verdwaald en ik ben verdoemd

Om de wereld voorbij te zien gaan

Zonder een spoor, zonder een glimlach

…Maak me wakker…

Mijn stem verdrinkt in tranen

Als ik wegging, ga van je hand en zeg je dat je moet vertrekken

Toch stik ik van ongezochte gedachten

Vormeloze geesten van oude herinneringen

Wanhoop is al lang dood...

...Ik moet me losmaken

Ik moet me losmaken of dood gaan

Deze pijn is te echt en levend

Verstikkend van binnen

Ik wou dat ik een andere uitweg wist

Een andere tijd en plaats

Een ander leven om onder ogen te zien

Opeens werd het allemaal zo duidelijk

Het is zo gemakkelijk om je er niets van aan te trekken

Zo gemakkelijk om los te laten...

Omdat het in mijn bloed zit

Stroomt door mijn aderen en ik kan hier nu niet uit komen

Maar misschien zal de andere kant me verwelkomen

In de duisternis verlang ik

In een fragiele oneindigheid

Zonder zelf en geheugen...

Maar jij, mijn schat, zal blijven en beseffen

Dat je nu zo verdwaald bent

Gewoon kijken naar de wereld die voorbijgaat

Zonder een spoor, zonder een glimlach

…Maak me wakker