A bailarina e o astronauta - Tiê

Eu sou uma bailarina e cheguei aqui sozinha

Não pergunte como eu vim

Porque já não sei de mim

Do meu circo eu fui embora

Eu sei que minha família chora

Não podia desistir

Se um dia como um sonho

Ele apareceu pra mim

Tão brilhante como um lindo avião

Chamuscando fogo e cinza pelo chão

De repente como um susto

Num arbusto logo em frente aconteceu uma explosão

Afastando a minha gente

Mas eu não quis ir embora

Eu não podia ir embora

Como se nascesse ali

Um amor absoluto pelo homem que eu vi

Poderia lhe entregar meu coração

Alma, vida e até minha atenção?

Mas vieram as sirenes

E homens falando estranho

Carregaram meu presente

Como se ele fosse um santo

Dirigiam um carro branco

E num segundo foram embora

Desse dia até agora

Não sei como, não pergunte, procuro por todo canto

Astronauta diz pra mim, cadê você

Bailarina não consegue mais viver…

Ik ben een ballerina en ik ben hier alleen aangekomen

Vraag niet hoe ik kwam

Omdat ik mezelf niet meer ken

Van mijn circus ben ik vertrokken

Ik weet dat mijn familie huilt

kon niet opgeven

Als een dag als een droom

hij verscheen aan mij

Zo helder als een prachtig vliegtuig

Verzengend vuur en grijs over de vloer

 opeens als een schrik

In een struik recht voor ons was er een explosie

Weggaan van mijn mensen

Maar ik wilde niet weggaan

Ik kon niet weggaan

Alsof je daar geboren bent

Een absolute liefde voor de man die ik zag

Ik zou je mijn hart kunnen geven

Ziel, leven en zelfs mijn aandacht?

Maar de sirenes kwamen

En mannen die vreemd praten

mijn cadeau geladen

Alsof hij een heilige is

Ze reden in een witte auto

En in een oogwenk waren ze weg

Vanaf die dag tot nu

Ik weet niet hoe, vraag niet, ik kijk overal

Astronaut zegt tegen mij, waar ben je?

Ballerina kan niet meer leven...