The Writing In the Sand - Theocracy

As the circle forms tonight

And I take my place to execute my «right»

Call the filthy ones into my sight

Bring the sinners one by one

Stones of judgment shall avenge the things they’ve done

But then I raise my head and stare into the Son

Oh, then I feel my blood run cold

Eyes like the sharpest blade

That penetrate to the bottom of my soul

Words of truth that cut so deep

You write the lines of mystery

I stumble and the stone I held in hand is cast away

When the mirror’s shown to me

I see my own hypocrisy

And weep upon the writing in the sand

All the things I try to hide

All the times that I avoid your eyes

Thinking somehow I can live the lie

When the truth becomes too great

And I can’t try to clean my rotten, filthy state

Or the hidden sins that doom me to my fate

Oh, I can’t hide it from Your sight

You search out the secret things, the darkest dreams

And reveal them in the light

Words of truth that cut so deep

You write the lines of mystery

I stumble and the stone I held in hand is cast away

When the mirror’s shown to me

I see my own hypocrisy

And weep upon the writing in the sand

When the writing in the sand has washed away

I could never turn and walk the other way

For the words are carved into my very soul

And the light exposes everything I know

And all I’ve ever known

Let him who had no sin

Cast the first stone

When the mirror’s shown to me

I see my own hypocrisy

And weep upon the writing in the sand

Words of truth that cut so deep

You write the lines of mystery

I stumble and the stone I held in hand is cast away

When the mirror’s shown to me

I see my own hypocrisy

And weep upon the writing in the sand

Zoals de cirkel zich vanavond vormt

En ik neem mijn plaats in om mijn «recht» uit te voeren

Roep de smerigen in mijn zicht

Breng de zondaars één voor één mee

Stenen des oordeels zullen de dingen die ze hebben gedaan wreken

Maar dan hef ik mijn hoofd op en staar in de Zoon

Oh, dan voel ik mijn bloed koud worden

Ogen als het scherpste mes

Die doordringen tot op de bodem van mijn ziel

Woorden van waarheid die zo diep snijden

Je schrijft de regels van het mysterie

Ik struikel en de steen die ik in de hand hield wordt weggeworpen

Wanneer de spiegel aan mij wordt getoond

Ik zie mijn eigen hypocrisie

En wenen over het schrift in het zand

Alle dingen die ik probeer te verbergen

Al die keren dat ik je ogen ontwijk

Denkend dat ik op de een of andere manier de leugen kan leven

Wanneer de waarheid te groot wordt

En ik kan niet proberen mijn rotte, smerige staat op te ruimen

Of de verborgen zonden die mij tot mijn lot verdoemen

Oh, ik kan het niet voor Uw zicht verbergen

Je zoekt de geheime dingen op, de donkerste dromen

En onthul ze in het licht

Woorden van waarheid die zo diep snijden

Je schrijft de regels van het mysterie

Ik struikel en de steen die ik in de hand hield wordt weggeworpen

Wanneer de spiegel aan mij wordt getoond

Ik zie mijn eigen hypocrisie

En wenen over het schrift in het zand

Wanneer het schrijven in het zand is weggespoeld

Ik zou me nooit kunnen omdraaien en de andere kant op lopen

Want de woorden zijn in mijn ziel gekerfd

En het licht onthult alles wat ik weet

En alles wat ik ooit heb gekend

Laat hem die geen zonde had

Werp de eerste steen

Wanneer de spiegel aan mij wordt getoond

Ik zie mijn eigen hypocrisie

En wenen over het schrift in het zand

Woorden van waarheid die zo diep snijden

Je schrijft de regels van het mysterie

Ik struikel en de steen die ik in de hand hield wordt weggeworpen

Wanneer de spiegel aan mij wordt getoond

Ik zie mijn eigen hypocrisie

En wenen over het schrift in het zand