The Streets of New York - The Wolfe Tones

I was 18yrs old when I went down to Dublin

With a fistful of money and a cartload of dreams

«Take your time"said me father

Stop rushing like hell and remember all’s not what it seems to be

For there’s fellas would cut ye for the coat on yer back

Or the watch that you got from your mother

So take care me young bucko

And mind yourself well and will ya give this wee note to me brother

At the time Uncle Benjy was a policeman in Brooklyn

And me father the youngest, looked after the farm

When a phone-call from America said

'Send the lad over'

And the oul' fella said 'Sure wouldn’t do any harm'

For I’ve spent me life working this dirty old ground

For a few pints of porter and the smell of a pound

And sure maybe there’s something you’ll learn or you’ll see

And you can bring it back home make it easy on me

So I landed in Kennedy and a big yellow taxi

Carried me and me bags through the streets and the rain

Well me poor heart was thumpin' around with excitement

And I hardly even heard what the driver was sayin'

We came in the Shore Parkway through the flatlands of Brooklyn

To me Uncle’s apartment on East 53rd

I was feeling so happy I was humming a song

And I sang «You're as free as a bird»

Well to shorten the story what I found out that day

Was that Benjy got shot down in an uptown foray

And while I was flying my way to New York

Poor Benjy was lying in a cold city morgue.

Well I phoned up the old fella told him the news

I could tell he could hardly stand up in his shoes and he wept as he told me

'Go ahead with the plans

Never forget be a proud Irishman

So I went to Nellies beside Fordham road

And I started to learn about lifting the load

But the heaviest thing that I carried that year

Was the bittersweet thought of my hometown so dear

I went home that December 'cause the oul' fella died,

Had to borrow some money from Phil on the side

And all the bright flowers and brass couldn’t hide

The poor wasted face of my father

I sold up the oul' farmyard for what it was worth

And into my bag stuck a handful of earth

Then I caught me a train and I boarded a plane

And I found myself back in the US again

It’s been 22yrs since I’ve set foot in Dublin

Me kids know to use the correct knife and fork

But I’ll never forget the green grass and the rivers

As I keep law and order on the streets of New York.

Ik was 18 jaar toen ik naar Dublin ging

Met een handvol geld en een karrenvracht aan dromen

"Neem je tijd" zei me vader

Stop met haasten als een hel en onthoud dat niet alles is wat het lijkt te zijn

Want er zijn jongens die je zouden snijden voor de jas op je rug

Of het horloge dat je van je moeder hebt gekregen

Dus zorg goed voor me jonge bucko

En pas goed op jezelf en wil je dit kleine briefje aan mij geven, broer?

Destijds was oom Benjy politieagent in Brooklyn

En ik vader van de jongste, zorgde voor de boerderij

Toen een telefoontje uit Amerika zei:

'Stuur de jongen maar'

En de ouwe kerel zei: 'Natuurlijk zou het geen kwaad kunnen'

Want ik heb mijn hele leven op deze vuile oude grond gewerkt

Voor een paar pinten porter en de geur van een pond

En misschien is er iets dat u zult leren of zult zien

En je kunt het mee naar huis nemen, maak het me gemakkelijk

Dus ik landde in Kennedy en een grote gele taxi

Heeft mij en mij tassen gedragen door de straten en de regen

Nou, mijn arme hart bonkte in het rond van opwinding

En ik hoorde nauwelijks wat de chauffeur zei

We kwamen in de Shore Parkway door de vlaktes van Brooklyn

Voor mij oom's appartement op East 53rd

Ik voelde me zo blij dat ik een liedje neuriede

En ik zong «Je bent zo vrij als een vogel»

Nou, om het verhaal in te korten wat ik die dag ontdekte

Was dat Benjy neergeschoten in een uptown uitstapje?

En terwijl ik op weg was naar New York

De arme Benjy lag in een koud mortuarium in de stad.

Nou, ik belde op, de oude man vertelde hem het nieuws

Ik kon zien dat hij nauwelijks in zijn schoenen kon staan ​​en hij huilde toen hij me vertelde

'Ga je gang met de plannen'

Vergeet nooit een trotse Ier te zijn

Dus ging ik naar Nellies naast Fordham Road

En ik begon te leren over het heffen van de last

Maar het zwaarste dat ik dat jaar droeg

Was de bitterzoete gedachte aan mijn geboortestad zo dierbaar?

Ik ging die december naar huis omdat de ouwe kerel stierf,

Moest daarnaast wat geld lenen van Phil

En alle heldere bloemen en koper konden zich niet verbergen

Het arme, verspilde gezicht van mijn vader

Ik heb het oude boerenerf verkocht voor wat het waard was

En in mijn tas stak een handvol aarde

Toen pakte ik een trein en stapte ik in een vliegtuig

En ik bevond me weer in de VS

Het is 22 jaar geleden dat ik voet aan wal zette in Dublin

Mijn kinderen weten dat ze het juiste mes en vork moeten gebruiken

Maar ik zal het groene gras en de rivieren nooit vergeten

Terwijl ik de openbare orde handhaaf in de straten van New York.