The Lough Sheelin Eviction - The Wolfe Tones

Farewell my Country a Long farewell

My tale of anguish no tongue can tell

For I’m forced to fly o’er the ocean wide

From the home I love by Lough Sheelin side

How proud was I of my girl so mfair

I was envied most by the young men there

When I brought her back a bashful bride

To my cottage home by Lough Sheelin side

Farewell my love a fond adieu

Farewell my comrades and my country too

For I’m forced to fly o’er the ocean wide

From the home I love by Lough Sheelin side

But all our joys were too good to last

For the Landlord came our young hopes to blast

In vain we pleaded for mercy no

He hurled us out in the blinding snow

The no one opened for us their door

For ill-felt vengeance would reach them sure

My Eileen fainted in my arms and died

On that snowy night by Lough Sheelin side

I buried her down in the churchyard low

Where in the springtime the wild flowers grow

I shed no tears for my tongue felt dry

On that fearful night by Lough Sheelin side

Farewell my country farewell all day

The ship will soon take me far away

But oh my fond heart would sooner bide

Near my Eileen’s grave by Lough Sheelin side

Vaarwel mijn land een lang afscheid

Mijn verhaal van angst die geen tong kan vertellen

Want ik ben gedwongen om over de oceaan te vliegen

Vanuit het huis waar ik van hou aan de kant van Lough Sheelin

Hoe trots was ik op mijn meisje zo eerlijk

Ik was het meest benijd door de jonge mannen daar

Toen ik haar een verlegen bruid terugbracht

Naar mijn huisje aan de kant van Lough Sheelin

Vaarwel mijn liefde adieu

Vaarwel mijn kameraden en ook mijn land

Want ik ben gedwongen om over de oceaan te vliegen

Vanuit het huis waar ik van hou aan de kant van Lough Sheelin

Maar al onze vreugden waren te mooi om lang mee te gaan

Voor de verhuurder kwam onze jonge hoop tot ontploffing

Tevergeefs smeekten we om genade nee

Hij slingerde ons naar buiten in de verblindende sneeuw

De niemand opende voor ons hun deur

Want slecht gevoelde wraak zou hen zeker bereiken

Mijn Eileen viel flauw in mijn armen en stierf

Op die besneeuwde nacht aan de kant van Lough Sheelin

Ik begroef haar laag op het kerkhof

Waar in de lente de wilde bloemen groeien

Ik heb geen tranen gelaten want mijn tong voelde droog aan

Op die angstige nacht aan de kant van Lough Sheelin

Vaarwel mijn land vaarwel de hele dag

Het schip zal me snel ver weg brengen

Maar oh mijn dierbare hart zou eerder afwachten

Bij het graf van mijn Eileen aan de kant van Lough Sheelin