Michael Collins - The Wolfe Tones

Come listen all me true men to my simple rhyme

For it tells of a young man cut off in his prime

A soldier and a statesman who laid down the law, and

To die by the roaside in lone Beal na Bla

When barely sixteen to England crossed o’er

For to work as a boy in a government store

But the Volunteers call he could not disobey

So he came back to Dublin to join in the fray

At Easter nineteen sixteen when Pearse called them out

The men from the Dublin battalion roved out

And in the pos toffice they nobley did show

How a handful of heros could outfight the foe

To Stafford and jails transported they were

As prisonners of England they soon made a stir

Released before Christmas and home once again

He banded old comrades together to train

Dail Eireann assembled our rights to proclaim

Suppressed by the English you’d think it’s a shame

How Ireland’s best and bravest were harried and torn

From the Arms of their loved ones and children new born

For years Mick eluded their soldiers and spies

For he was the master of clever disguise

With the Custom House blazing she found t’was no use

And soon Mother England had asked for a truce

Oh when will the young men a sad lesson spurn

That brother and brother they never should turn

Alas that a split in our ranks 'ere we saw

Mick Collins stretched lifeless in lone Beal na Bla

Oh long will old Ireland be seeking in vain

Ere we find a new leader to match the man slain

A true son of Grainne his name long will shine

O gallant Mick Collins cut off in his prime

Kom luisteren al mijn echte mannen naar mijn eenvoudige rijm

Want het vertelt van een jonge man afgesneden in zijn prime

Een soldaat en een staatsman die de wet vastlegde, en

Om te sterven bij de roaside in eenzame Beal na Bla

Toen amper zestien toen Engeland overstak o'er

Om als jongen in een overheidswinkel te werken

Maar de oproep van de vrijwilligers, hij kon niet ongehoorzaam zijn

Dus hij kwam terug naar Dublin om mee te doen aan de strijd

Met Pasen negentien zestien toen Pearse ze riep

De mannen van het Dublin-bataljon trokken weg

En in het postkantoor lieten ze dat nobel zien

Hoe een handjevol helden de vijand kon verslaan

Naar Stafford en gevangenissen vervoerd waren ze:

Als gevangenen van Engeland maakten ze al snel furore

Voor kerst uitgekomen en weer thuis

Hij bracht oude kameraden bij elkaar om te trainen

Dail Eireann verzamelde onze rechten om te verkondigen:

Onderdrukt door het Engels zou je het jammer vinden

Hoe de beste en dappersten van Ierland werden geplaagd en verscheurd

Uit de armen van hun dierbaren en pasgeboren kinderen

Jarenlang ontweek Mick hun soldaten en spionnen

Want hij was de meester van slimme vermomming

Met het brandende Custom House vond ze dat het geen zin had

En al snel had moeder Engeland om een ​​wapenstilstand gevraagd

Oh wanneer zullen de jonge mannen een trieste les afwijzen?

Die broer en broer die ze nooit zouden moeten keren

Helaas dat een splitsing in onze gelederen 'er we zagen'

Mick Collins levenloos uitgerekt in eenzame Beal na Bla

Oh lang zal het oude Ierland tevergeefs zoeken

Voordat we een nieuwe leider vinden die past bij de gedode man

Een echte zoon van Grainne, zijn naam zal lang schitteren

O dappere Mick Collins afgesneden in zijn prime