Annabell - The Wolfe Tones

One find day by the old mill stream

There lived this girl and her name was Annabell and she

Lived there with her ma and da

Did this girl and her, her name was Annabell

She was sweet as the flowers in May

'Til one day she ran away from home

And packed her things and took to the road

With the few possessions in a case

She borrowed from a friend

But the neon signs of Dublin made her dizzy for a while

She’s lookin' for the brighter things she’s found there, not her style

She’ll head across the water where she hopes there’s brighter things

This bird has taken wings, she looks for brighter things

For discontenment brings resentment as this girl looks for excitement

In a house on the Old Kent Road

There lived this girl and her name was Annabell

And she lives there in the small abode

In a lonely room and there she’s feeling lost amongst the crowd

And every morning at half past eight

Down she goes through the factory gate and

Clocks her card in the factory hall

And for eight hours, you know, this girl

Puts pickles in a jar

But the neon signs of London made her dizzy for a while

She’s lookin' for the quieter things she’s found there, not her style

She’ll head across the water where she hopes there’s quieter things

This bird has taken wings, she looks for quieter things

For discontentment brings resentment as this girl looks for contentment

La, la la, la la la, la la, la la la, la la, la la la, la la la la la la,

la la la la la, la la la la la, la la la la la

There’s nowhere else like home

Een vondst bij de oude molenstroom

Er woonde een meisje en haar naam was Annabell en zij...

Woonde daar met haar moeder en vader

Deed dit meisje en haar, haar naam was Annabell

Ze was zo lief als de bloemen in mei

'Tot op een dag dat ze wegliep van huis'

En pakte haar spullen en ging op pad

Met de weinige bezittingen in een koffer

Ze heeft geleend van een vriend

Maar de neonreclames van Dublin maakten haar even duizelig

Ze is op zoek naar de mooiere dingen die ze daar heeft gevonden, niet haar stijl

Ze zal het water oversteken waar ze hoopt dat er betere dingen zijn

Deze vogel heeft vleugels genomen, ze zoekt naar mooiere dingen

Want ontevredenheid brengt wrok met zich mee, aangezien dit meisje op zoek is naar opwinding

In een huis aan de Old Kent Road

Er woonde een meisje en haar naam was Annabell

En ze woont daar in de kleine woning

In een eenzame kamer en daar voelt ze zich verloren tussen de menigte

En elke ochtend om half negen

Beneden gaat ze door de fabriekspoort en...

Klokt haar kaart in de fabriekshal

En acht uur lang, weet je, dit meisje

Doet augurken in een pot

Maar de neonreclames van Londen maakten haar even duizelig

Ze is op zoek naar de stillere dingen die ze daar heeft gevonden, niet naar haar stijl

Ze gaat het water over waar ze hoopt dat er stillere dingen zijn

Deze vogel heeft vleugels genomen, ze zoekt stillere dingen

Want ontevredenheid brengt wrok met zich mee zoals dit meisje op zoek is naar tevredenheid

La, la la, la la la, la la, la la la, la la, la la la, la la la la la la la,

la la la la la, la la la la la, la la la la la

Nergens is het zo fijn als thuis