From Wolf to Peacock - The Vision Bleak

Since the first of hours, of childhood and thereon

In all my views and pond’rings, I have felt alone

Beauty I had savored in other sights than all

And a twisted grandeur I’ve seen in things that fall

I always found fulfillment, being on my own

And in my plays and passions I hit my distinct tone

From their source of delights, peace I never found

But from deep within me, my true self was unbound

Enter the wolf!

Night hunt, so cold!

Wolf heart, so lone!

Soul eyes, so blind!

Dark star, so bright

Sprawling was my anger, being chained to their

Notions uniforms and ambitions so austere

But that wrath transcended to a thing divine

Creations and catharsis and pride, they were all mine

Pride alike the peacock, I felt it to the core

From every cell and marrow, its results did outpour

Like the bird’s adornment the wheel magnificent

It had manifested in beauty of no end

Now spread thy wheel!

Sinds de eerste uren, van de kindertijd en daarna

In al mijn opvattingen en vijverringen heb ik me alleen gevoeld

Schoonheid die ik had genoten in andere bezienswaardigheden dan alle

En een verwrongen grootsheid die ik heb gezien in dingen die vallen

Ik heb altijd voldoening gevonden door alleen te zijn

En in mijn toneelstukken en passies raakte ik mijn duidelijke toon

Van hun bron van geneugten, vrede die ik nooit heb gevonden

Maar diep van binnen was mijn ware zelf ongebonden

Ga de wolf binnen!

Nachtjacht, zo koud!

Wolfshart, zo eenzaam!

Zielenogen, zo blind!

Donkere ster, zo helder

Uitgestrekt was mijn woede, vastgeketend aan die van hen

Begrippen uniformen en ambities zo sober

Maar die toorn ging over in iets goddelijks

Creaties en catharsis en trots, ze waren allemaal van mij

Trots als de pauw, ik voelde het tot in de kern

Uit elke cel en merg stroomden de resultaten

Net als de versiering van de vogel is het wiel prachtig

Het had zich gemanifesteerd in schoonheid zonder einde

Spreid nu uw wiel!