Elisabeth Dane - The Vision Bleak

Almost midnight!

Enough time for one more story

A small clipper ship drew toward land

Suddenly, out of the night, the fog rolled in

They could see nothing, not a foot ahead of them

And then, they saw a light

My God, it was a fire burning on the shore

Strong enough to penetrate the swirling mist

They steered a course toward the light

But it was a campfire, like this one

The ship crashed against the rocks

The hull sheared in two, the mast snapped like a twig

And the wreckage sank with all the men aboard

At the bottom of the sea lay the Elizabeth Dane with her crew

Their eyes open and staring into the darkness

There lay the Elizabeth Dane with her crew

But it is told by the fishermen and their fathers and grandfathers

That when the fog returns to Antonio Bay, the men at the bottom of the sea

Out in the water by Spivey Point, will rise up and search for the campfire

That led them to their dark, icy death

And above, as suddenly as it had come, the fog lifted

Receded back across the ocean and never came again

Twelve o’clock

The 21st of April

Bijna middernacht!

Genoeg tijd voor nog een verhaal

Een klein klipperschip trok naar land

Plotseling, uit de nacht, rolde de mist binnen

Ze konden niets zien, geen voet voor hen uit

En toen zagen ze een licht

Mijn God, het was een vuur dat brandde op de kust

Sterk genoeg om door de wervelende mist te dringen

Ze zetten koers naar het licht

Maar het was een kampvuur, zoals deze

Het schip stortte neer tegen de rotsen

De romp brak in tweeën, de mast brak als een takje

En het wrak zonk met alle mannen aan boord

Op de bodem van de zee lag de Elizabeth Dane met haar bemanning

Hun ogen gaan open en staren in de duisternis

Daar lag de Elizabeth Dane met haar bemanning

Maar het wordt verteld door de vissers en hun vaders en grootvaders

Dat wanneer de mist terugkeert naar Antonio Bay, de mannen op de bodem van de zee

In het water bij Spivey Point, zal opstaan ​​en naar het kampvuur zoeken

Dat leidde hen naar hun donkere, ijzige dood

En boven, zo plotseling als het was gekomen, trok de mist op

Ging terug over de oceaan en kwam nooit meer terug

Twaalf uur

21 april