Get Back - The Tossers

One bright mornin' I walked down the glen

And down the mountain side

Not bound to work in the clay no more

To go where the day may bide

And down the boreen a cold wind rose, a ghost upon the breeze

To moan and kick up old angers and torments upon me

Get back you specters, back you shades that haunt me in my dreams

For I am bound to see a brand new lover

And off they ran as small birds sang at me within the trees

Under the sun and how I enjoyed my own continuity

It was luck and privilege that brought me here, and strength

That makes me stay and the song upon the breeze tells how kindness reciprocates

Op een heldere ochtend liep ik door de glen

En langs de berghelling

Niet meer verplicht om in de klei te werken

Om te gaan waar de dag kan wachten

En in de boreen steeg een koude wind op, een spook op de bries

Om te jammeren en oude woede en kwellingen over me heen te schoppen

Krijg je spoken terug, terug jullie tinten die me achtervolgen in mijn dromen

Want ik zal zeker een gloednieuwe minnaar zien

En weg renden ze terwijl kleine vogels naar me zongen in de bomen

Onder de zon en hoe ik genoot van mijn eigen continuïteit

Het was geluk en een voorrecht dat me hier bracht, en kracht

Dat zorgt ervoor dat ik blijf en het lied op de wind vertelt hoe vriendelijkheid heen en weer gaat