The Bloody Dotted Line - The Stanfields

I used to dream in color and I wished away the days

Waiting on the slightest chance that I would get to play

A guilded harp, a silver horn with a bonny tune to sing

A place inside a golden hall to prance around the king

When I was young I wished to be

Up to my neck in a fantasy

Why did I sign on that bloody dotted line?

Let the devils hold it over me

Is it a crime to live when you cannot afford the means?

Is it a crime to walk the earth like ravenous machines?

Is there a way to bridge a gap across a great divide?

Is it a secret thrill to know the gods are on your side?

When I was young I wished to be

A landed man with a back forty

Why did I sign on that bloody dotted line?

Let the devils hold it over me

The smoke still clouds my wits

The stink still fills my pores

From the night they kicked down the door

The blood still stains my lips

The grief still chafes my soul

My pride was raked through the coals

Yonder prison walls

They own my flesh and bones

But my thoughts are mine alone

Ik droomde vroeger in kleur en wenste de dagen weg

Wachten op de geringste kans dat ik zou spelen

Een vergulde harp, een zilveren hoorn met een vrolijk deuntje om te zingen

Een plek in een gouden zaal om rond de koning te dansen

Toen ik jong was, wilde ik dat zijn

Tot aan mijn nek in een fantasie

Waarom heb ik ingelogd op die verdomde stippellijn?

Laat de duivels het boven me houden

Is het een misdaad om te leven als je de middelen niet kunt betalen?

Is het een misdaad om als vraatzuchtige machines over de aarde te lopen?

Is er een manier om een ​​kloof over een grote kloof te overbruggen?

Is het een geheime sensatie om te weten dat de goden aan jouw kant staan?

Toen ik jong was, wilde ik dat zijn

Een gelande man met een rug van veertig

Waarom heb ik ingelogd op die verdomde stippellijn?

Laat de duivels het boven me houden

De rook vertroebelt nog steeds mijn verstand

De stank vult nog steeds mijn poriën

Vanaf de nacht dat ze de deur intrapten

Het bloed kleurt nog steeds op mijn lippen

Het verdriet doet mijn ziel nog steeds pijn

Mijn trots was door de kolen geharkt

Yonder gevangenismuren

Ze bezitten mijn vlees en botten

Maar mijn gedachten zijn van mij alleen