Still Life - The Russian Futurists

When I wake up, why wake up’s what I’m wondering but I still try

'Cause we both know it’s just some paint on some canvas but it’s still life

Are you getting the sense that your days are numbered, but still hoping they

end fast?

Is it consolation to know that it will end;

you just have to be patient

I don’t mean to be bleak but that’s the sense that I get when we speak

I don’t like to showboat because everything that I’ve done, you co-wrote

I scored a film on a notepad;

you’re in the credits so you should know that

In subtitles I wrote that «Oh I Love You, How I love You»

When I die, put a ring on your finger, you were always mine

And we both know we’re just painted on canvas but it’s still life

And at the end of the gold rush your heart was so crushed that now it can’t

hold much

It’s not funny, don’t dare laugh, it’s running uphill with your leg in a bear

trap

I don’t mean to be bleak but that’s the sense that I get when we speak

I don’t like to showboat because everything that I’ve done, you co-wrote

I wrote a book on a notepad, you’re in each chapter so you should know that

In block letters I wrote that «Oh I Love You, How I Love You»

When I wake up, why wake up’s what I’m wondering but I still try

'Cause we both know it’s just some paint on some canvas but it’s still life

It turns out this is hopeless and far too thick for you and I to cope with

We’re just Jeckyl and Hyde-ing, on snakes and ladders we’re slipping and sliding

I don’t mean to be bleak but that’s the sense that I get when we speak

I don’t like to showboat because everything that I’ve done, you co-wrote

I paint pictures on notepads, you’re in each one so I hope you know that

And in the corner I wrote that «Oh I Love You, How I Love You»

When I die, put a ring on your finger, you were always mine

And we both know we’re just painted on canvas but it’s still life

Als ik wakker word, waarom zou ik dan wakker worden vraag ik me af, maar ik probeer het nog steeds

Omdat we allebei weten dat het maar wat verf op een canvas is, maar het is nog steeds leven

Krijg je het gevoel dat je dagen geteld zijn, maar hoop je nog steeds?

snel eindigen?

Is het een troost om te weten dat het zal eindigen;

je moet gewoon geduld hebben

Ik wil niet somber zijn, maar dat is het gevoel dat ik krijg als we praten

Ik hou er niet van om te showen, want alles wat ik heb gedaan, schreef jij mee

Ik scoorde een film op een notitieblok;

je staat in de aftiteling, dus dat moet je weten

In ondertitels schreef ik dat «Oh ik hou van je, hoe ik van je hou»

Als ik sterf, doe een ring om je vinger, je was altijd van mij

En we weten allebei dat we gewoon op canvas zijn geschilderd, maar het is nog steeds leven

En aan het einde van de goudkoorts was je hart zo verpletterd dat het nu niet meer kan

veel vasthouden

Het is niet grappig, durf niet te lachen, het is bergop rennen met je been in een beer

val

Ik wil niet somber zijn, maar dat is het gevoel dat ik krijg als we praten

Ik hou er niet van om te showen, want alles wat ik heb gedaan, schreef jij mee

Ik heb een boek geschreven op een kladblok, je staat in elk hoofdstuk, dus dat zou je moeten weten

In blokletters schreef ik dat «Oh I Love You, How I Love You»

Als ik wakker word, waarom zou ik dan wakker worden vraag ik me af, maar ik probeer het nog steeds

Omdat we allebei weten dat het maar wat verf op een canvas is, maar het is nog steeds leven

Het blijkt dat dit hopeloos is en veel te dik voor jou en ik om mee om te gaan

We zijn gewoon Jeckyl en Hyde-ing, op slangen en ladders glijden we en glijden

Ik wil niet somber zijn, maar dat is het gevoel dat ik krijg als we praten

Ik hou er niet van om te showen, want alles wat ik heb gedaan, schreef jij mee

Ik schilder foto's op notitieblokken, je staat in elk ervan, dus ik hoop dat je dat weet

En in de hoek schreef ik dat "Oh I Love You, How I Love You"

Als ik sterf, doe een ring om je vinger, je was altijd van mij

En we weten allebei dat we gewoon op canvas zijn geschilderd, maar het is nog steeds leven