Precious Metals - The Russian Futurists

Said your life’s a house of cards

And it teeters on the brink

On the edges of window ledges

Like a great ship, down it sinks

Into the sea bed

With sunken gold

And words that we said

Back when you used to think that your life was

Precious metals and rose petals

Now as you’re growning up you’re finding

It’s nail-biting and teeth-grinding

That crown you wore with the Rhinestones

Now’s just thorns, needles and pine cones

Here’s one last thing that you must learn too

What keeps you warm can also burn you

Time’s sinister sundials

Make your days hard as city streets

You fall in traps, jet black

In the hole that your self-pity eats

And now I’m playing cards real close

To my chest, can’t see what I got

One minute we’re sub-zero

And in the same breath piping hot

And then when we are up, we’re up

And then when we are down, we’re down

Cars crash in perfect fashion

But they don’t seem to make a sound

And now when I’m hanging with you

It feels like I’m hanging myself

Now my phone’s off the hook

And I lay low, lie low, I go stealth

Because you used to think that your life was

Precious metals and rose petals

Now as you’re growing up you’re finding

It’s nail-biting and teeth-grinding

That crown you wore with the Rhinestones

Now’s just thorns, needles and pine cones

Here’s one last thing that you must learn too

What keeps you warm can also burn you

Said your life’s a house of cards

And it teeters on the brink

On the edges of window L-E-D-G-E-S

Watch the clouds move up above

As we slowly start to fade

You and I had things that cut like a razor blade

Zei dat je leven een kaartenhuis is

En het wankelt op de rand

Aan de randen van vensterbanken

Als een groot schip zinkt het naar beneden

In de zeebodem

Met verzonken goud

En woorden die we zeiden

Toen je dacht dat je leven was

Edelmetalen en rozenblaadjes

Nu je opgroeit, vind je

Het is nagelbijten en tandenknarsen

Die kroon die je droeg met de Strass

Nu zijn het alleen maar doornen, naalden en dennenappels

Hier is nog een laatste ding dat je ook moet leren

Wat je warm houdt, kan je ook verbranden

De sinistere zonnewijzers van de tijd

Maak je dagen moeilijk als stadsstraten

Je trapt in vallen, gitzwart

In het gat dat je zelfmedelijden eet

En nu speel ik heel dichtbij kaarten

Naar mijn borst, kan niet zien wat ik heb

Het ene moment zijn we onder nul

En in dezelfde adem gloeiend heet

En als we dan op zijn, zijn we op

En als we down zijn, zijn we down

Auto's crashen op de perfecte manier

Maar ze lijken geen geluid te maken

En nu ik bij je ben

Het voelt alsof ik mezelf ophang

Nu ligt mijn telefoon van de haak

En ik lig laag, lig laag, ik ga stealth

Omdat je vroeger dacht dat je leven...

Edelmetalen en rozenblaadjes

Nu je opgroeit, vind je

Het is nagelbijten en tandenknarsen

Die kroon die je droeg met de Strass

Nu zijn het alleen maar doornen, naalden en dennenappels

Hier is nog een laatste ding dat je ook moet leren

Wat je warm houdt, kan je ook verbranden

Zei dat je leven een kaartenhuis is

En het wankelt op de rand

Aan de randen van het venster L-E-D-G-E-S

Kijk hoe de wolken naar boven drijven

Naarmate we langzaamaan beginnen te vervagen

Jij en ik hadden dingen die sneden als een scheermesje