Sommarpsalm - The Real Group

En vänlig grönskas rika dräkt

har smyckat dal och ängar.

Nu smeker vindens ljumma fläkt

de fagra örtesängar.

Och solens ljus

och lundens sus

och vågens sorl bland viden

förkunna sommartiden.

Sin lycka och sin sommarro

de yra fåglar prisa.

Ur skogens snår, ur stilla bo

framklingar deras visa.

En hymn går opp

av fröjd och hopp

från deras glada kväden,

från blommorna och träden.

Men du, o Gud som gör vår Jord

så skön i sommarns stunder:

Giv att jag aktar främst ditt ord

och dina nådesunder.

Allt kött är hö

och blomstren dö

och tiden allt fördriver,

blott Herrens ord förbliver.

Allt kött är hö, allt flyktar här

och snart förvissna gräsen.

Hos dig allena, Herre, är

ett oförgängligt väsen.

Min ande giv

det nya liv,

som aldrig skall förblomma,

fast äng och fält stå tomma.

Då må förblekna sommarns glans

och vissna allt fåfängligt;

min vän är min och jag är hans,

vårt band är oförgängligt.

I paradis

han huld och vis,

mig sist skall omplantera,

där inget vissnar mera.

Het rijke kostuum van een vriendelijk groen

heeft valleien en weiden versierd.

Nu streelt de lauwe waaier van de wind

de prachtige kruidenbedden.

En het licht van de zon

en het geluid van het bos

en het geruis van de golven tussen de wilgen

zomertijd afkondigen.

Zijn geluk en zijn zomerse vrede

de duizelige vogels loven.

Van het struikgewas van het bos, van het stille nest

roept hun show op.

Een volkslied gaat op

van vreugde en hoop

van hun vrolijke gezangen,

van de bloemen en bomen.

Maar u, o God die onze aarde maakt

zo leuk in de zomer:

Geef toe dat ik eerst uw woord respecteer

en uw wonderen van genade.

Al het vlees is hooi

en de bloemen sterven

en de tijd verstrijkt,

alleen het woord van de Heer blijft.

Al het vlees is hooi, alles vlucht hierheen

en al snel verdorde het gras.

Met U alleen, Heer, is

een onvergankelijk wezen.

Geef mijn geest

het nieuwe leven,

die nooit zal bloeien,

stevige weide en velden staan ​​leeg.

Moge dan de glans van de zomer vervagen

en alle ijdelheid verwelken;

mijn vriend is van mij en ik ben van hem,

onze band is onvergankelijk.

In paradijs

hij is vriendelijk en wijs,

ik als laatste om te transplanteren,

waar niets meer verdort.