Act Of Rememberance - The Proclaimers

Arms of steel, hair of gold

Royal blue eyes, with a rebel soul

You scared me, you still do

But I loved you

More than you ever knew

This is my act of remembrance

My act of remembrance

Doctor’s face, said the time had come

I stood up, and began to run

My boy’s voice, called your name

You roared back and the silence came

This is my act of remembrance

My act of remembrance

Drove my car, to your street

Hoped a ghost, I would meet

Well that ghost, he’s moved on

But his anger, Dad is it gone?

Is the pain gone, is it all gone?

This is my act of remembrance

My act of remembrance

This is my act of remembrance

Armen van staal, haar van goud

Koningsblauwe ogen, met een rebelse ziel

Je liet me schrikken, dat doe je nog steeds

Maar ik hield van je

Meer dan je ooit wist

Dit is mijn herinneringsdaad

Mijn herdenkingsdaad

Het gezicht van de dokter, zei dat de tijd was gekomen

Ik stond op en begon te rennen

De stem van mijn jongen, riep je naam

Je brulde terug en de stilte kwam

Dit is mijn herinneringsdaad

Mijn herdenkingsdaad

Met mijn auto naar jouw straat gereden

Ik hoopte op een geest die ik zou ontmoeten

Nou die geest, hij is verder gegaan

Maar zijn woede, papa is het weg?

Is de pijn weg, is alles weg?

Dit is mijn herinneringsdaad

Mijn herdenkingsdaad

Dit is mijn herinneringsdaad