A Train Went Past The Window - The Proclaimers

A train went past the window

To interrupt the night

The waiting hours of morning

Seemed further from his sight

The wet wall by the playground

Glistened through the rain

And crying seemed as natural

As parents always claim

Silence makes the memory loud

And silence makes me pray

Though empty hearts can beat as loud

As full ones during the day

Sorrow that a desperate man

Can chase away with light

Always finds his spirit weak

When evening turns to night

The Kings Cross train slows down at night

When the sky is dark

Right next to the infant school

Opposite the park

Rain falls down on Abbeyhill

Memories start to shout

As sky and locomotive

Let the tears run out

Er reed een trein langs het raam

Om de nacht te onderbreken

De wachttijden van de ochtend

Leek verder uit zijn zicht

De natte muur bij de speeltuin

Glinsterde door de regen

En huilen leek zo natuurlijk

Zoals ouders altijd beweren

Stilte maakt de herinnering luid

En stilte doet me bidden

Hoewel lege harten net zo luid kunnen kloppen

Als volle gedurende de dag

Verdriet dat een wanhopige man

Kan wegjagen met licht

Vindt zijn geest altijd zwak

Wanneer de avond nacht wordt

De Kings Cross-trein vertraagt ​​'s nachts

Als de lucht donker is

Direct naast de kleuterschool

Tegenover het park

Er valt regen op Abbeyhill

Herinneringen beginnen te schreeuwen

Als lucht en locomotief

Laat de tranen lopen