Eurus - The Oh Hellos

Spinning that stone uphill again

Like atonement for a bygone sin

Under the weight of it, my bones

Cracking like a dry branch in a westward wind

But Zeus and his pantheon of kin

Take the first nine out of every ten

Minas, like lightning changing hands

It all returns back to his pockets, in the end

You can’t take any gold or rings further than the grave

Nothing we make can we bring

But still the bait hanging from the string is calling my name

And like the wind it slips again

Out of my fingers

As Fortuna sits idly by

I spin her wheel with all my might

Crushing my kin for warring-wage

Minted from the ivory of your tooth and eye

Under the table where she dines

I sit hungry with my mouth foamed white

Fighting for crumbs that trickle down

As she finishes her cake, then takes a bite from mine

Die steen weer omhoog draaien

Zoals verzoening voor een vervlogen zonde

Onder het gewicht ervan, mijn botten

Krakend als een droge tak in een westelijke wind

Maar Zeus en zijn pantheon van verwanten

Neem de eerste negen van elke tien

Minas, zoals bliksem die van eigenaar verandert

Uiteindelijk keert het allemaal terug in zijn zakken

Je kunt geen goud of ringen verder brengen dan het graf

Niets dat we maken, kunnen we meenemen

Maar nog steeds roept het aas dat aan het touwtje hangt mijn naam

En net als de wind glijdt hij weer weg

Uit mijn vingers

Terwijl Fortuna werkeloos toekijkt

Ik draai haar wiel met al mijn kracht

Mijn verwanten verpletteren voor strijdvaardig loon

Geslagen uit het ivoor van je tand en oog

Onder de tafel waar ze dineert

Ik zit hongerig met mijn mond wit schuim

Vechten voor kruimels die naar beneden druppelen

Als ze haar taart op heeft, neemt ze een hap van de mijne