Passerine - The Oh Hellos

Like carillon bells, the house of Augustus rings

With the echoing hymn of my fellow passerine, they took to it

Like a fox to a burrow, like an eagle to an aerie

And my god, it’s getting hard to even hum a single thing

Cause you were the song that I’d always sing

You were the light that the fire would bring

But I can’t shake this feeling that I was only

Pushing the spear into your side again

See, my birds of a kind, they more and more are looking like

Centurions than any little messiah

And as I prune my feathers like leaves from a vine

I find that we have fewer and fewer in kind, but

My palms and fingers still reek of gasoline

From throwing fuel to the fire of that Greco-Roman dream

Purifying the holy rock to melt the gilded seams

It don’t bring me relief, no it don’t bring me nothing that

You were the song that I’d always sing

You were the light that the fire would bring

But I can’t shake this feeling that I was only

Pushing the spear into your side again

And again and again

When he comes a-knocking at my door

What am I to do, what am I to do, oh lord

When the cold wind rolls in from the north

What am I to do, what am I to do, oh lord

When he comes a-knocking at my door

What am I to do, what am I to do, oh lord

When the cold wind rolls in from the north

What am I to do, what am I to do, oh lord

When he comes a-knocking at my door

What am I to do, what am I to do, oh lord

When the cold wind rolls in from the north

What am I to do, what am I to do, oh lord

Als beiaardklokken luidt het huis van Augustus

Met de weergalmende hymne van mijn medezangeres namen ze het over

Als een vos in een hol, als een adelaar in een arend

En mijn god, het wordt moeilijk om zelfs maar één ding te neuriën

Want jij was het lied dat ik altijd zou zingen

Jij was het licht dat het vuur zou brengen

Maar ik kan dit gevoel niet van me afschudden dat ik de enige was

De speer weer in je zij duwen

Kijk, mijn soort vogels, ze gaan er steeds meer op lijken

Centurions dan welke kleine messias dan ook

En terwijl ik mijn veren snoei als bladeren van een wijnstok

Ik vind dat we steeds minder in natura hebben, maar

Mijn handpalmen en vingers stinken nog steeds naar benzine

Van het gooien van brandstof tot het vuur van die Grieks-Romeinse droom

De heilige rots zuiveren om de vergulde naden te smelten

Het brengt me geen opluchting, nee het brengt me niets dat

Jij was het lied dat ik altijd zou zingen

Jij was het licht dat het vuur zou brengen

Maar ik kan dit gevoel niet van me afschudden dat ik de enige was

De speer weer in je zij duwen

En opnieuw en opnieuw

Als hij aan mijn deur komt kloppen

Wat moet ik doen, wat moet ik doen, oh heer

Als de koude wind uit het noorden komt aanwaaien

Wat moet ik doen, wat moet ik doen, oh heer

Als hij aan mijn deur komt kloppen

Wat moet ik doen, wat moet ik doen, oh heer

Als de koude wind uit het noorden komt aanwaaien

Wat moet ik doen, wat moet ik doen, oh heer

Als hij aan mijn deur komt kloppen

Wat moet ik doen, wat moet ik doen, oh heer

Als de koude wind uit het noorden komt aanwaaien

Wat moet ik doen, wat moet ik doen, oh heer