Don't Want To Fall - The Narrative

This is a decision that I know full well I made

I remind myself as I’m walking up to your gate

And through the wire diamonds I can see your shape

You’re fumbling around with your keys

You say we can sit and stay but I’m trouble keeping up with you pleasantries

Don’t you find them unsettling, can we go walking?

That’s probably a good idea;

yeah It’s probably a good idea

'Cause I don’t want to fall in love with you again

I’m so afraid I’m capable of it

And after time I can’t accept you’re still the song on my breath

You’re not easy to forget

Moving in rhythm, footsteps aligned

I’m doing okay 'till your arm brushes mine and then I panic

I thought I figured it out, but I’m taken aback

As we pass the closing stores and lit up cafes

There are so many of them these days;

so many strangers.

Their walking around

in our place, in our place

And suddenly it’s all unclear;

yeah suddenly it’s all unclear

Yeah this probably was a bad idea;

yeah this probably was a bad idea

'Cause I don’t want to fall in love with you again

I’m so afraid I’m capable of it

And after time I can’t accept you’re still the song on my breath

You’re not easy to forget

We used to own these streets, head to head, you spinning me

And now we say that we were young, and what we had has come and gone

We used to own these streets, head to head, you spinning me

Your back’s against a concrete wall

Your body buzzing on the intercom, the intercom, the intercom, the intercom

We woke the neighbors, it’s no wonder they hate us, on every single floor

Dit is een beslissing waarvan ik heel goed weet dat ik die heb genomen

Herinner ik mezelf eraan terwijl ik naar je poort loop

En door de draaddiamanten kan ik je vorm zien

Je bent aan het rommelen met je sleutels

Je zegt dat we kunnen blijven zitten, maar ik heb moeite om je beleefdheden bij te houden

Vind je ze niet verontrustend, kunnen we gaan wandelen?

Dat is waarschijnlijk een goed idee;

ja Het is waarschijnlijk een goed idee

Omdat ik niet meer verliefd op je wil worden

Ik ben zo bang dat ik het kan

En na een tijdje kan ik niet accepteren dat je nog steeds het nummer op mijn adem bent

Je bent niet gemakkelijk te vergeten

Bewegen op ritme, voetstappen uitgelijnd

Het gaat goed met mij totdat je arm de mijne raakt en dan raak ik in paniek

Ik dacht dat ik het doorhad, maar ik sta versteld

Als we langs de sluitende winkels en verlichte cafés komen

Er zijn er tegenwoordig zo veel;

zoveel vreemden.

Hun rondlopen

in onze plaats, in onze plaats

En ineens is het allemaal onduidelijk;

ja ineens is het allemaal onduidelijk

Ja, dit was waarschijnlijk een slecht idee;

ja dit was waarschijnlijk een slecht idee

Omdat ik niet meer verliefd op je wil worden

Ik ben zo bang dat ik het kan

En na een tijdje kan ik niet accepteren dat je nog steeds het nummer op mijn adem bent

Je bent niet gemakkelijk te vergeten

Vroeger waren we eigenaar van deze straten, head to head, you spin me

En nu zeggen we dat we jong waren, en wat we hadden is gekomen en gegaan

Vroeger waren we eigenaar van deze straten, head to head, you spin me

Je staat met je rug tegen een betonnen muur

Je lichaam zoemt op de intercom, de intercom, de intercom, de intercom

We hebben de buren wakker gemaakt, het is geen wonder dat ze ons haten, op elke verdieping