Waiting Room - The Narrative

Waiting in line

Passing the time reading four month old magazines

The pale walls given life by the florescent lights

Exposing stains in the carpeting

And sitting at my side this mockery of life:

A plastic plant strictly for tasteless decor

No one makes a sound

But the sirens seeping through the space between the door and the floor

Well there’s nothing left to say

The word’s just collapse into

Colorful waves in the spectrum of sound

And it’s easy on the ears

And it’s nice to hear

But it doesn’t mean a thing

No it doesn’t mean a thing

The silence breaks

Like a small earthquake shattering the calm — it’s my name

The familiar scent of sterile instruments

Filters out from inside the hallway

Your chin falls towards your lap, you know you can’t come back

Just one more thing to make this a little bit harder

You’ll wait for the turn out

Until then a sense of doubt hangs in the air like grief in a funeral parlor

Well there’s nothing left to say

The word’s just collapse into

Colorful waves in the spectrum of sound

And it’s easy on the ears

And it’s nice to hear

But it doesn’t mean a thing

No it doesn’t mean

No it doesn’t mean

No it doesn’t mean a thing

So tell me I’m okay with no areas of gray

Tell me I can go, just don’t say you don’t know

Because there’s nothing I can’t take like these areas of gray

So tell me I’m okay

In de rij staan

Tijd doorbrengen met het lezen van tijdschriften van vier maanden oud

De bleke muren die tot leven komen door de tl-lampen

Vlekken in de vloerbedekking zichtbaar maken

En zittend aan mijn zijde deze bespotting van het leven:

Een plastic plant strikt voor een smakeloos decor

Niemand maakt geluid

Maar de sirenes sijpelen door de ruimte tussen de deur en de vloer

Nou, er valt niets meer te zeggen

Het woord stort gewoon in

Kleurrijke golven in het spectrum van geluid

En het is gemakkelijk in de oren

En leuk om te horen

Maar het betekent niets

Nee, het betekent niets

De stilte breekt

Als een kleine aardbeving die de rust verbrijzelt — het is mijn naam

De vertrouwde geur van steriele instrumenten

Filtert naar buiten vanuit de gang

Je kin valt naar je schoot, je weet dat je niet terug kunt komen

Nog één ding om dit een beetje moeilijker te maken

Je wacht op de opkomst

Tot die tijd hangt er een gevoel van twijfel in de lucht als verdriet in een uitvaartcentrum

Nou, er valt niets meer te zeggen

Het woord stort gewoon in

Kleurrijke golven in het spectrum van geluid

En het is gemakkelijk in de oren

En leuk om te horen

Maar het betekent niets

Nee, dat betekent niet:

Nee, dat betekent niet:

Nee, het betekent niets

Dus vertel me dat ik geen grijze gebieden heb

Zeg me dat ik kan gaan, maar zeg niet dat je het niet weet

Omdat er niets is dat ik niet kan nemen zoals deze grijze gebieden

Dus vertel me dat het goed met me gaat