Wild Sage - The Mountain Goats

I leave the house as soon as it gets light outside

Like a prisoner breaking out of jail

And I steal down to Business 15−501

Like I had a bounty hunter on my tail

And somebody stops to pick me up

But he drops me off just down the block

And along the highway where the empty spirits breathe

Wild sage growing in the weeds

Walked down the soft shoulder and I count my steps

Heading vaguely eastward, sun in my eyes

And I lose my footing and I skin my hands, breaking my fall

And I laugh to myself and look up at the skies

And then I think I hear angels in my ears

Like marbles being thrown against a mirror

And along the highway, where unlucky stray dogs bleed

Wild sage growing in the weeds

And some days I don’t miss my family

And some days I do

And some days I think I’d feel better if I tried harder

Most days I know it’s not true

I lay down right where I fell, cold grass in my face

And I hear the traffic like the rhythm of the tides

And I stare at the scrape on the heel of my hand

'Til it doesn’t sting so much

And until the blood’s dried

And when somebody asks if I’m ok, I don’t know what to say

And along the highway, from cast-off, innumerable seeds

Wild sage growing in the weeds

Ik verlaat het huis zodra het buiten licht wordt

Als een gevangene die uit de gevangenis ontsnapt

En ik stel me neer op Business 15−501

Alsof ik een premiejager op mijn staart had

En iemand stopt om me op te halen

Maar hij zet me een straat verderop af

En langs de snelweg waar de lege geesten ademen

Wilde salie groeit in het onkruid

Liep langs de zachte schouder en ik tel mijn stappen

Vage koers naar het oosten, zon in mijn ogen

En ik verlies mijn houvast en ik huid mijn handen, het breken van mijn val

En ik lach in mezelf en kijk omhoog naar de lucht

En dan denk ik dat ik engelen in mijn oren hoor

Zoals knikkers die tegen een spiegel worden gegooid

En langs de snelweg, waar ongelukkige zwerfhonden bloeden

Wilde salie groeit in het onkruid

En op sommige dagen mis ik mijn familie niet

En op sommige dagen doe ik dat

En op sommige dagen denk ik dat ik me beter zou voelen als ik harder mijn best zou doen

De meeste dagen weet ik dat het niet waar is

Ik ging liggen waar ik viel, koud gras in mijn gezicht

En ik hoor het verkeer als het ritme van de getijden

En ik staar naar de schaafwond op de hiel van mijn hand

Tot het niet zo veel prikt

En totdat het bloed is opgedroogd

En als iemand vraagt ​​of ik in orde ben, weet ik niet wat ik moet zeggen

En langs de snelweg, uit verworpen, ontelbare zaden

Wilde salie groeit in het onkruid