Asheville Skies - The Milk Carton Kids

Good God, is it November?

The leaves burn auburn red

The Asheville skies and timber

Are holding on to it

But I cannot remember

That fleeting hopeful song

That rose of our September

My word, what have we done?

I’d love nothing more than to cover my face

Forget who I am and get out of this place

Pretend to be somebody other than me

And go on living that way

Till all the dreams that I had in mind

Come back to me by next year this time

Tell me whatever became of what I left behind

Could hope have sprung eternal on darkened, dreary roads?

The heart that beats nocturnal knows not where it goes

We listen for the signal to raise the dirt again

Our livelihood is equal to the air that breathes us in

I’d welcome you home just to turn you away

Shuffle the cards by the light of the day

Pretend that the worst of it got left behind

And go on living that way

Till all the dreams we left in our wake

Come back to me as the joy we forsake

Tell me whatever is burning the fires we made

Goede God, is het november?

De bladeren branden kastanjebruin rood

De luchten en het hout van Asheville

Houden eraan vast

Maar ik kan het me niet herinneren

Dat vluchtige hoopvolle lied

Die roos van onze september

Mijn woord, wat hebben we gedaan?

Ik zou niets liever willen dan mijn gezicht te bedekken

Vergeet wie ik ben en ga weg van deze plek

Doen alsof je iemand anders bent dan ik

En ga zo door met leven

Tot alle dromen die ik in gedachten had

Kom volgend jaar deze keer bij me terug

Vertel me wat er is geworden van wat ik heb achtergelaten

Zou de hoop eeuwig kunnen zijn ontstaan ​​op donkere, sombere wegen?

Het hart dat nachtelijk klopt, weet niet waar het heen gaat

We luisteren naar het signaal om het vuil weer op te heffen

Ons levensonderhoud is gelijk aan de lucht die ons inademt

Ik zou je graag thuis verwelkomen om je weg te sturen

Schud de kaarten bij het licht van de dag

Doe alsof het ergste is achtergebleven

En ga zo door met leven

Tot alle dromen die we achterlieten in ons kielzog

Kom terug naar mij als de vreugde die we verzaken

Vertel me wat de vuren die we hebben aangestoken hebben