Crossing the Bar - The Longest Johns

Sunset and evening star,

And one clear call for me!

And may there be no moaning of the bar,

When I put out to sea,

But such a tide as moving seems asleep,

Too full for sound and foam,

When that which drew from out the bgoundless deep

Turns again home.

Twilight and evening bell,

And after that the dark!

And may there be no sadness of farwell,

When I embark;

For tho' from out our bourne of Time and Place

The flood may bear me far,

I hope to see my Pilot face to face

When I have crossed the bar.

Zonsondergang en avondster,

En een duidelijke oproep voor mij!

En moge er geen gekreun van de bar zijn,

Toen ik naar zee ging,

Maar zo'n tij als bewegen lijkt te slapen,

Te vol voor geluid en schuim,

Toen dat wat uit de oneindige diepte kwam...

Draait weer naar huis.

Schemering en avondklok,

En daarna het donker!

En moge er geen verdriet van afscheid zijn,

Als ik aan boord ga;

Voor wie uit onze tijd en plaats komt

De vloed kan me ver dragen,

Ik hoop mijn piloot van aangezicht tot aangezicht te zien

Als ik de lat ben overgestoken.