Looking For Lot 49 - The Jazz Butcher

You know I’m exactly like everyone else

Sometimes I get sick and sometimes I get tired

Sometimes I turn ugly it’s bad for my health

Sometimes I get frantic and think I’m inspired

Well now I try to be useful and I try to do good

I try to do kindness, act like I should

Sometimes I’m downhearted, then far-away friends

Will write me a line, will fire me up, and start me running again

Just when I feel like I should be dead and gone

You make me want to carry on

«The cold light of day» and «the heat of the night»

Make me wonder if language has turned out quite right

The scene is quite normal: a Saturday morning

The breakfast in ruins, the newspaper torn

And I’m starting to wish that I’d never been born

When a letter comes in with your handwriting on

And

A room full of postcards a room with a view

I stare at the street just for something to do

There’s a man on the sidewalk with egg in his hair

He’s got hands like Des Nilsen, I don’t like his stare

(celebrated U.K. murderer)

Everytime I look out of my window he’s there

But he’s only the postman so what do I care?

It’s just that I seem to be spending all my time

Looking for Lot 49

Lot 49

Je weet dat ik precies ben zoals iedereen

Soms word ik ziek en soms word ik moe

Soms word ik lelijk, dat is slecht voor mijn gezondheid

Soms word ik gek en denk ik dat ik geïnspireerd ben

Welnu, ik probeer nuttig te zijn en ik probeer goed te doen

Ik probeer vriendelijkheid te doen, te doen zoals ik zou moeten doen

Soms ben ik neerslachtig, dan verre vrienden

Zal me een regel schrijven, me wakker maken en me weer laten rennen

Net wanneer ik het gevoel heb dat ik dood en weg zou moeten zijn

Je zorgt ervoor dat ik door wil gaan

«Het koude licht van de dag» en «de hitte van de nacht»

Ik vraag me af of de taal wel goed is uitgekomen

Het tafereel is heel normaal: een zaterdagochtend

Het ontbijt in puin, de krant gescheurd

En ik begin te wensen dat ik nooit geboren was

Als er een brief binnenkomt met je handschrift erop

En

Een kamer vol ansichtkaarten een kamer met uitzicht

Ik staar naar de straat om iets te doen

Er is een man op de stoep met een ei in zijn haar

Hij heeft handen als Des Nilsen, ik hou niet van zijn blik

(gevierde Britse moordenaar)

Elke keer als ik uit mijn raam kijk, is hij daar

Maar hij is alleen de postbode, dus wat kan het mij schelen?

Het is gewoon dat ik al mijn tijd lijk te besteden

Op zoek naar kavel 49

Kavel 49