Procession Of The Fates - The Human Abstract

You make your way, but don’t belong

I swear you’re not the only one

Is that what you’ve been dreaming?

Is that what you’ve been dreaming?

There’s other ways of staying strong

Than keeping out the other ones

I feel the light years between what you say and what you mean

You won’t get through with that phony confidence

I hear you speak, but nothing is said

You’ll be stranded on the other side

Endless nights upon endless nights

Endless nights upon endless nights

You’ll be alone

Alone to the grave

There’s a place in all of us, the same in everyone

Making right the balances in all of us

Aching, burning, growing, learning and building the world around us

Until our lives are done, we’ll share the same emotions

Shed tears of eulogy, then turn to plant our seeds

Still you can’t hear me

Call out your name and try to get through

I never hear back, never hear back

And my words became a thousand arrows

Slicing through the endless barricades

So that everyone on earth could hear my call

And I watched for you

Now I know you’re putting me on, you’ve chosen to

Swear off the general population

…And all those around you draw to quiet, your eyes dart across the room

But it’s just an illusion, the room doesn’t exist, there’s only you and I

And it’s almost like we can’t fail at all

Or maybe we’ve failed already… what you choose to see is real:

A cold dark world of enemies, obstacles you could never overcome

Or a bright future ahead

So tell the whole world and we’ll start brand new

Strip the shackles off, let me look at you

If you can’t reach out like you’ve been longing to

I’ll have to rethink all that I thought I knew

Call out your name and try to get through

I never hear back, never hear back

Call out your name and try to get through

I never hear back, never hear back from you

Je baant je weg, maar hoort er niet bij

Ik zweer dat je niet de enige bent

Is dat wat je hebt gedroomd?

Is dat wat je hebt gedroomd?

Er zijn andere manieren om sterk te blijven

Dan de andere buiten te houden

Ik voel de lichtjaren tussen wat je zegt en wat je bedoelt

Met dat nepvertrouwen kom je er niet door

Ik hoor je praten, maar er wordt niets gezegd

Je strandt aan de andere kant

Eindeloze nachten op eindeloze nachten

Eindeloze nachten op eindeloze nachten

Je bent alleen

Alleen naar het graf

Er is een plaats in ons allemaal, dezelfde in iedereen

De balans in ons allemaal goed maken

Pijn, brandend, groeiend, lerend en bouwend aan de wereld om ons heen

Totdat ons leven voorbij is, zullen we dezelfde emoties delen

Verlies tranen van lofrede en draai ons om om onze zaden te planten

Toch kun je me niet horen

Roep je naam en probeer er door te komen

Ik hoor nooit meer, hoor nooit meer terug

En mijn woorden werden duizend pijlen

Snijden door de eindeloze barricades

Zodat iedereen op aarde mijn roep kon horen

En ik heb voor je gekeken

Nu ik weet dat je me aantrekt, heb je ervoor gekozen om

Zweer de algemene bevolking af

...En iedereen om je heen tekent om stil te worden, je ogen schieten door de kamer

Maar het is maar een illusie, de kamer bestaat niet, er zijn alleen jij en ik

En het is bijna alsof we helemaal niet kunnen falen

Of misschien hebben we al gefaald... wat je wilt zien is echt:

Een koude donkere wereld van vijanden, obstakels die je nooit zou kunnen overwinnen

Of een mooie toekomst in het verschiet

Dus vertel het de hele wereld en we beginnen gloednieuw

Haal de boeien eraf, laat me naar je kijken

Als je geen contact kunt opnemen zoals je altijd al had gewild

Ik zal alles moeten heroverwegen wat ik dacht te weten

Roep je naam en probeer er door te komen

Ik hoor nooit meer, hoor nooit meer terug

Roep je naam en probeer er door te komen

Ik hoor nooit meer, hoor nooit meer van je