Portrait I - The Howl & The Hum

Gold, gold, she looked like she was golden

Think she would have landed me if she got any closer

But as I leaned in, she grew wings

Felt like I was falling through it as she rose then

Gone gone, quickly as the dawn

I was never knowing if she’d ever come home

So with all my might changed my mind

But an angel leaves an imprint on your broken bones

Girl, churl, from out of this world

Slow like thunder rare like pearls

When morning came the darkness stayed

Now all I want to do is shade the shame

Shade the shame

Shade the shame

Shade the shame

And when she’s falling

Do you really think you’ll waste my time

Her name I am calling

Do you really think I’ve lost my mind

A study of the girl with wings

Daylight it never felt right

To live inside a bunker for the rest of my life

The mold the rot that you forgot

Is a figure floating has a broken mirror for a mind

Gold, gold, faces you get older

Walk like caramoony, though I know I am a soldier

You had a son, you both moved on

But you know you cast a shadow off the lawn

Off the lawn

Off the lawn

Off the lawn

And when she’s falling

Do you really think you’ll waste my time

Her name I am calling

Do you really think I’ve lost my mind

It’s been killing me all this time

That we should ever have discovered

Feel like I’ve wasted all my life

Cause I could never grow feathers

A study of the girl with wings

A study of the girl with wings

Oh, it’s been killing me all this time

That we should have ever discovered

Feel like I’ve wasted all my life

Cause I could never grow feathers, no

For you

Goud, goud, ze zag eruit alsof ze van goud was

Denk dat ze me zou hebben geland als ze dichterbij was gekomen

Maar toen ik naar voren leunde, kreeg ze vleugels

Het voelde alsof ik er doorheen viel toen ze opstond

Weg gegaan, snel als de dageraad

Ik wist nooit of ze ooit thuis zou komen

Dus met al mijn gedachten ben ik van gedachten veranderd

Maar een engel laat een afdruk achter op je gebroken botten

Meisje, churl, van niet van deze wereld

Langzaam als de donder, zeldzaam als parels

Toen de ochtend kwam, bleef de duisternis

Nu wil ik alleen maar de schaamte in de schaduw stellen

Schaduw de schaamte

Schaduw de schaamte

Schaduw de schaamte

En als ze valt

Denk je echt dat je mijn tijd gaat verdoen?

Haar naam die ik noem

Denk je echt dat ik gek ben geworden?

Een studie van het meisje met vleugels

Daglicht, het voelde nooit goed

De rest van mijn leven in een bunker wonen

De schimmel de rot die je vergeten bent

Is een zwevende figuur een gebroken spiegel voor de geest?

Goud, goud, gezichten je wordt ouder

Loop als caramoony, hoewel ik weet dat ik een soldaat ben

Je had een zoon, jullie gingen allebei verder

Maar je weet dat je een schaduw van het gazon werpt

Van het gazon

Van het gazon

Van het gazon

En als ze valt

Denk je echt dat je mijn tijd gaat verdoen?

Haar naam die ik noem

Denk je echt dat ik gek ben geworden?

Het heeft me al die tijd vermoord

Dat hadden we ooit moeten ontdekken

Het gevoel hebben dat ik mijn hele leven heb verspild

Omdat ik nooit veren zou kunnen laten groeien

Een studie van het meisje met vleugels

Een studie van het meisje met vleugels

Oh, het heeft me al die tijd vermoord

Dat hadden we ooit moeten ontdekken

Het gevoel hebben dat ik mijn hele leven heb verspild

Want ik zou nooit veren kunnen laten groeien, nee

Voor jou