Stones - The Hawkins

When I let it out a flood came by to wash off all the pain

As if the tears I left there on her chest had carried stones away

She said «cry my love, cry it out

You know everything’s OK, but you’re going through hell, I can tell when I look

into your eyes

Just leave the stones here on the ground and you’ll be stronger,

stronger on the other side»

At first he didn’t seem to bother if one or another tried to put him down

He bent his knees and seemed so pleased but kept the ricochet inside

He would have died for love, but love died first and It left him on his own

And he’s going through hell, I can tell when I look into his eyes

If he could leave the stones behind then he’d be stronger, stronger on the

other side

She couldn’t let it out

That plastic smile by time had taken all

As adressed came cardiac arrest and so she was no more

Her love had died and now her time had come to do the same

She was going through hell, they all could tell but no one dared to speak their

minds

She brought the stones down under ground

Hoping they would leave her, going over to the other side

Toen ik het eruit liet, kwam er een vloed om alle pijn weg te spoelen

Alsof de tranen die ik daar op haar borst achterliet stenen hadden weggedragen

Ze zei: "Huil mijn liefde, huil het maar uit"

Je weet dat alles in orde is, maar je gaat door een hel, ik zie het als ik kijk

in jouw ogen

Laat de stenen gewoon op de grond liggen en je zult sterker zijn,

sterker aan de andere kant»

In het begin leek het hem niet te deren als de een of de ander hem probeerde neer te halen

Hij boog zijn knieën en leek zo blij, maar hield de ricochet binnen

Hij zou zijn gestorven voor liefde, maar liefde stierf eerst en het liet hem alleen

En hij gaat door een hel, ik zie het als ik in zijn ogen kijk

Als hij de stenen kon achterlaten, zou hij sterker zijn, sterker op de

overkant

Ze kon het er niet uit laten

Die plastic glimlach tegen de tijd had alles in beslag genomen

Als adres kwam een ​​hartstilstand en dus was ze niet meer

Haar liefde was gestorven en nu was haar tijd gekomen om hetzelfde te doen

Ze ging door een hel, ze wisten het allemaal, maar niemand durfde hun woord te zeggen

geesten

Ze bracht de stenen naar beneden onder de grond

In de hoop dat ze haar zouden verlaten en naar de andere kant zouden gaan