Waiting On Wild Horses - The Good Life

When the horses come to drag me away

I won’t fuss and fight i won’t plead or beg

And wherever they dump me i’ll lay my head

I’ll sleep it off.

i'll sleep alone

Until the longing burrows a hole

Straight through my sternum

To make its home

I have this way of carrying on

Such fruitless passions fallen from the vine

And the sweetest nectar turns to bitter wine

But still we drink we drip the bottle dry

We smash it apart and lick the sides.

Recycled lovers expiring the night

So when the horses come i won’t scream or cry;

I’ve been dying for them to take my life

And i’ll sing of a new birth

A past unscratched

So don’t be sad, we should both rejoice

To the sound of those hooves

Down that dark highway

In opposite directions

Wherever they dump us we’ll stay

Recycled lovers get so carried away

Als de paarden komen om me weg te slepen

Ik zal geen ruzie maken en vechten, ik zal niet pleiten of smeken

En waar ze me ook dumpen, ik zal mijn hoofd neerleggen

Ik slaap het uit.

ik slaap alleen

Tot het verlangen een gat graaft

Dwars door mijn borstbeen

Om zijn thuis te maken

Ik heb deze manier van doorgaan

Zulke vruchteloze hartstochten vallen van de wijnstok

En de zoetste nectar verandert in bittere wijn

Maar toch drinken we, we druppelen de fles droog

We breken het uit elkaar en likken de zijkanten.

Gerecycleerde liefhebbers die de nacht verstrijken

Dus als de paarden komen, zal ik niet schreeuwen of huilen;

Ik heb er naar gestreefd dat ze mijn leven zouden nemen

En ik zal zingen van een nieuwe geboorte

Een verleden ongekrast

Dus wees niet verdrietig, we zouden ons allebei moeten verheugen

Op het geluid van die hoeven

Op die donkere snelweg

In tegengestelde richtingen

Waar ze ons ook dumpen, we blijven

Liefhebbers van gerecyclede materialen laten zich zo meeslepen