The Moon Red Handed - The Good Life

Tell me, dear

Is there anything you’d like to hear?

One last song before we disappear?

Some broken hearted ballad

Built for two

By the way, it seems my notebooks have been misplaced

Those scribbled poetries of yesterday

They’ve no more effect on me

Those dead feelings

The songs we don’t sing are the hardest to hear

Words left unsaid, words we wish we’d forget

The guilt slips from our lips

Confessions hidden behind eyelids

Would you look me in the eye and tell me

Does the moon weep at dawn?

His brilliance exposed

By a fierce and burning sun

The songs we don’t sing we don’t want to hear

Words left unsaid well, they’re only words

We lick the guilt form our lips

We make confessions from fertile hips

And never look them in the eye

Vertel me, schat

Is er iets dat je graag zou willen horen?

Nog een laatste nummer voordat we verdwijnen?

Een gebroken hart ballad

Gebouwd voor twee

Trouwens, het lijkt erop dat mijn notitieboekjes zoek zijn geraakt

Die gekrabbelde poëzie van gisteren

Ze hebben geen effect meer op mij

Die dode gevoelens

De nummers die we niet zingen, zijn het moeilijkst om te horen

Woorden onuitgesproken, woorden die we zouden willen vergeten

Het schuldgevoel glijdt van onze lippen

Bekentenissen verborgen achter oogleden

Zou je me in de ogen willen kijken en me vertellen?

Huilt de maan bij zonsopgang?

Zijn genialiteit ontmaskerd

Door een felle en brandende zon

De liedjes die we niet zingen, willen we niet horen

Woorden zijn goed onuitgesproken gebleven, het zijn maar woorden

We likken het schuldgevoel van onze lippen

We doen bekentenissen van vruchtbare heupen

En kijk ze nooit in de ogen