Selected Poems - The Gaslight Anthem

Honey bee, she say I got too much sympathy.

But I can call her anytime.

And if you’re lost and you need a little peace from me,

Bring all your trouble by,

Honey bee, how have I hurt you?

C’mon tell your blues to me.

Maybe I should live up there in the curtains,

On the wings of Mercury.

I was fortunately desperate and turbulently innocent.

I was living underneath my body weight.

My eyes were swollen green and hazy, sick from grief and hate and envy,

I was crawling up inside my head.

And all I seemed to find is that everything has chains.

And all this life just feels like a series of dreams.

Selected poems and lovers I can’t begin to name.

And all in all I find that nothing stays the same.

And I was crazy like the moon for you and head over my heels for you.

And never would I change or compromise.

But something in my mind does things I can’t contain for anything.

Last night I don’t think sleep even touched my eyes.

And all I seemed to find is that everything has chains.

And all this life just feels like a series of dreams.

Selected poems and lovers I can’t begin to name.

And all in all I find that nothing stays the same.

And all I seem to find is how everything has chains.

And all my life just feels like an idiot dream.

Selected poems and lovers I never seen again.

And all in all I find that nothing stays the same.

Honingbij, ze zei dat ik te veel sympathie kreeg.

Maar ik kan haar altijd bellen.

En als je verdwaald bent en je een beetje rust van mij nodig hebt,

Breng al uw moeite door,

Honingbij, hoe heb ik je pijn gedaan?

Kom op, vertel me je blues.

Misschien moet ik daar boven in de gordijnen wonen,

Op de vleugels van Mercurius.

Ik was gelukkig wanhopig en turbulent onschuldig.

Ik leefde onder mijn lichaamsgewicht.

Mijn ogen waren gezwollen, groen en wazig, ziek van verdriet en haat en afgunst,

Ik kroop omhoog in mijn hoofd.

En alles wat ik leek te vinden, is dat alles kettingen heeft.

En dit hele leven voelt gewoon als een reeks dromen.

Geselecteerde gedichten en geliefden die ik niet kan noemen.

En al met al vind ik dat niets hetzelfde blijft.

En ik was zo gek als de maan voor jou en tot over mijn oren voor jou.

En ik zou nooit veranderen of compromissen sluiten.

Maar iets in mijn geest doet dingen die ik nergens voor kan bevatten.

Vannacht denk ik dat de slaap mijn ogen niet eens heeft geraakt.

En alles wat ik leek te vinden, is dat alles kettingen heeft.

En dit hele leven voelt gewoon als een reeks dromen.

Geselecteerde gedichten en geliefden die ik niet kan noemen.

En al met al vind ik dat niets hetzelfde blijft.

En alles wat ik lijk te vinden is hoe alles kettingen heeft.

En mijn hele leven voelt gewoon als een idiote droom.

Geselecteerde gedichten en geliefden die ik nooit meer heb gezien.

En al met al vind ik dat niets hetzelfde blijft.