Open Book - The Four Owls, Jam Baxter

Lights down low so the mood turns ambient

Visions transcend but the time length’s transient

Void of the camera lens poised with the valiant

Stallion style on the beat when I’m banging it

Rap brings cures like oil from the cannabis

In the zone, no objects inanimate subjects comparative

I open your passages, vinyl spin round slowly expose the narratives

Get the pen then I desecrate sampling, used to be blank now the pattern style’s

epic

Mad psychedelic don’t rap hypothetic, sleep paralysis leaves the body lying

severed

Elevating presence in a setting unmeasured, messages develop like photogenic

evidence

Unfold your relevance compose my sentiment stone cold but excellent

I walk the lines to the beat hand style flares around with my thoughts like I’m

living in side of my speech

Painting a horizon under my feet, or a sunset, drawing out the things I haven’t

done yet

Or I scribble it out then walk away from the mess jump to the right side,

one flick and It’s out of your head

New page, new day but It’s still the same book man, a never ending verse with

no chorus or hook plan

Now there’s three me’s, we’re sat in the conference agreed no regrets but being

followed by my conscience see it on the paper as a grey cloud of nonsense

That’s drawn by myself it come to life and it wants some, jumping over full

stops like I’ve got a stutter

Something «dot dot» the honest ramblings of a nutter

I feel the breeze blow but my pages don’t flutter

End with a «Dear John» or and «Oh dear» that’s muttered

Dreaming I can picture It, feeling like an idiot

Strapped in the pad again, sat tryna manifest

Spark isn’t happening, Dark and it’s maddening

Venturing into new parts of the labyrinth

Then I break through the wall to the other side

Pen to the page, then I see colours bright

Thoughts come alive, pen turns Arctic freezing

To the summertime, my book glows gold

Lines rise from the page and become mountains

See the world as I climb to the top shouting

Trend followers narrowing their view got shine but you’re dead like a Pharaoh

in their tomb

Jamming in my room but this page is a portal

I could be anywhere, mind is resourceful

As I dive into the beat stay

Balanced on a wave

Call spirits, tryna channel them again

I spent this session with my face on fire feeling flammable as fuck

One gallon in my gut

Picking goz out my nostril and packaging them up

What’s in the crust of reality or what now

How you gonna peck at it’s impeccable veneer

With a cold, wet, wasp nest nestled in your ear

I press play, built an altar in the corner

And sat there waiting for the Devil to appear

Now, your neighbour heard wastemen are hiring

The machines in your midst are conspiring

I cleaned out the cage

Wiewing every last page as a rat chewing holes in the wiring

I fed them the electrics

Smouldering inside

Penny for the ramblings, ripples in the mind

Worlds in the distance collapse and collide

Burn through the building, I’ll meet you outside (yeah)

Anything I write comes to life like the death notes

Staring at my pen real strange when this shit spoke, no joke

Told me the elaborate ways of how to turn the canvas into a open page

It’s going insane again can’t pretend, got stranger when the sky starts moving

and all my walls bend

Words flying from the book that I recommend, page looking like a black hole,

stepping in

To the emptiness following the snare like a no calculation the dimension is on

another level

That resides in the heart from the first sound of the ground hitting to the

back everybody in here holds the key to the art

That includes you too just find ways to start, bring light to the dark

I awake in my room, for the last seven days I’ve been playing the same tune

Licht gedimd zodat de sfeer omslaat in een sfeervolle omgeving

Visioenen overstijgen, maar de tijdsduur is van voorbijgaande aard

Leegte van de cameralens klaar met de dappere

Hengststijl op het ritme als ik erop bons

Rap brengt genezingen zoals olie uit de cannabis

In de zone zijn geen objecten levenloze onderwerpen vergelijkend

Ik open je passages, vinyl draait rond en leg langzaam de verhalen bloot

Pak de pen, dan ontheilig ik steekproeven, voorheen leeg, nu de patroonstijlen

episch

Gekke psychedelica rap niet hypothetisch, slaapverlamming laat het lichaam liegen

afgehakt

Door de aanwezigheid te verhogen in een ongemeten omgeving, ontwikkelen berichten zich als fotogeniek

bewijs

Ontvouw je relevantie, stel mijn sentiment samen steenkoud maar uitstekend

Ik loop langs de lijnen naar de beat-handstijl flakkert rond met mijn gedachten alsof ik ben

leven in kant van mijn toespraak

Een horizon onder mijn voeten schilderen, of een zonsondergang, tekenen van de dingen die ik niet heb

al klaar

Of ik krabbel het uit en loop weg van de rotzooi, spring naar de rechterkant,

één beweging en het is uit je hoofd

Nieuwe pagina, nieuwe dag maar het is nog steeds hetzelfde boek man, een nooit eindigend vers met

geen refrein of hookplan

Nu zijn er drie ik's, we zaten in de conferentie, hadden geen spijt, maar zijn

gevolgd door mijn geweten zie het op papier als een grijze wolk van onzin

Dat is door mezelf getekend, het komt tot leven en het wil wat, springt er vol over heen

stopt alsof ik stotter

Iets "dot dot" het eerlijke gebabbel van een idioot

Ik voel de wind waaien, maar mijn pagina's fladderen niet

Eindig met een «Dear John» of en «Oh dear» dat is gemompeld

Dromend dat ik me het voor kan stellen, voel ik me een idioot

Weer vastgebonden in het kussen, zat tryna manifest

Spark gebeurt niet, Dark en het is gekmakend

Nieuwe delen van het labyrint betreden

Dan breek ik door de muur naar de andere kant

Pen naar de pagina, dan zie ik kleuren helder

Gedachten komen tot leven, pen wordt Arctisch ijskoud

Naar de zomer gloeit mijn boek goud

Lijnen stijgen op van de pagina en worden bergen

Zie de wereld terwijl ik schreeuw naar de top

Trendvolgers die hun blik vernauwden, kregen glans, maar je bent dood als een farao

in hun graf

Jamming in mijn kamer, maar deze pagina is een portal

Ik kan overal zijn, de geest is vindingrijk

Terwijl ik in de beat duik, blijf

Evenwichtig op een golf

Roep geesten, probeer ze opnieuw te kanaliseren

Ik bracht deze sessie door met mijn gezicht in vuur en vlam en voelde me zo ontvlambaar als fuck

Een gallon in mijn maag

Goz uit mijn neusgat halen en inpakken

Wat zit er in de korst van de realiteit of wat nu?

Hoe ga je pikken op het onberispelijke fineer?

Met een koud, nat wespennest in je oor

Ik druk op play, bouwde een altaar in de hoek

En zat daar te wachten tot de duivel zou verschijnen

Nu, je buurman hoorde dat afvalmannen mensen inhuren

De machines in uw midden zweren samen

Ik heb de kooi schoongemaakt

Elke laatste pagina zien als een rat die gaten in de bedrading kauwt

Ik heb ze de elektriciteit gegeven

Smeulend van binnen

Penny voor de omzwervingen, rimpelingen in de geest

Werelden in de verte storten in en botsen

Brand door het gebouw, ik zie je buiten (ja)

Alles wat ik schrijf komt tot leven zoals de overlijdensbriefjes

Staren naar mijn pen heel vreemd toen deze shit sprak, geen grapje

Vertelde me de uitgebreide manieren om van het canvas een open pagina te maken

Het wordt weer krankzinnig kan niet doen alsof, wordt vreemder wanneer de lucht begint te bewegen

en al mijn muren buigen

Woorden vliegen uit het boek dat ik aanbeveel, pagina die eruitziet als een zwart gat,

binnenkomen

Naar de leegte die de strik volgt als een nee-berekening waar de dimensie aan staat

een ander niveau

Dat zit in het hart vanaf het eerste geluid van de grond die raakt tot aan de

terug iedereen hier heeft de sleutel tot de kunst

Dat houdt ook in dat jij ook manieren vindt om te beginnen, licht in het donker te brengen

Ik word wakker in mijn kamer, de afgelopen zeven dagen speel ik hetzelfde deuntje