The Headwinds - The Family Crest

There was a cold December snow,

On the streets and towns below,

You stuck you name into the ground with me.

But love, like all frigid things,

We did melt away with ease,

Washed away in liquid ease,

We set out into the sea.

Like a wave upon the shore,

We rose up and crashed back down upon ourselves.

And the words that fill our lips,

Bitter shrieks and evil quips,

Oh how they stain, oh they stain the ground below.

Like the horn that breaks the fog,

I beat down here on my chest, love, like a drum.

And you’ll hear my growling voice,

Once so silent, now I’ve got no goddamn choice.

But to sing my favourite song,

Like the headwinds;

filling soon out of my lungs.

Now I’m fighting with the flow,

Now what’s left here?

I don’t know.

Should I stay, or should I go?

La, da, da, da, da, da, da

And the luck we had it leaves,

But our fate, it was to die away with ease.

And my dear, in years to come, will you think of me with hate here, or with

love.

And oh this house,

We blew the storm,

It crumbles back,

To the earth below,

And I am done,

And you are done,

And we are gone,

And nothing’s left here but this song.

Er was een koude decembersneeuw,

In de straten en dorpen beneden,

Je hebt je naam met mij in de grond gestoken.

Maar liefde, zoals alle ijskoude dingen,

We smolten met gemak weg,

Weggespoeld in vloeibaar gemak,

We gingen de zee in.

Als een golf op de kust,

We stonden op en stortten ons weer neer.

En de woorden die onze lippen vullen,

Bittere kreten en kwade grappen,

Oh wat maken ze vlekken, oh ze bevlekken de grond eronder.

Als de hoorn die de mist doorbreekt,

Ik sloeg hier op mijn borst, liefje, als een trommel.

En je zult mijn grommende stem horen,

Eens zo stil, nu heb ik verdomme geen keus.

Maar om mijn favoriete liedje te zingen,

Zoals de tegenwind;

snel uit mijn longen.

Nu vecht ik met de stroom,

Wat is hier nog over?

Ik weet het niet.

Moet ik blijven of moet ik gaan?

La, da, da, da, da, da, da

En het geluk dat we hadden, gaat weg,

Maar ons lot, het was om met gemak weg te sterven.

En mijn liefste, zal je in de komende jaren aan me denken met haat hier, of met

Liefde.

En oh dit huis,

We bliezen de storm,

Het brokkelt terug,

Naar de aarde beneden,

En ik ben klaar,

En je bent klaar,

En we zijn weg,

En er is hier niets meer over dan dit nummer.