The Queen's Rebuke/The Crossing - The Decemberists

I’m made of bones of the branches, the boughs, and the brow-beating light

While my feet are the trunks and my head is the canopy high

And my fingers extend to the leaves and the eaves and the bright

Brightest shine, it’s my shine

And he was a baby abandoned, entombed in a cradle of clay

And I was a soul who took pity and stole him away

And gave him the form of a fawn to inhabit by day

Brightest day, it’s my day

And you have removed this temptation that’s troubled my innocent child

To abduct and abuse and to render her rift and defiled

But the river is deep to the banks and the water is wild

But I will fly you to the far side

Ik ben gemaakt van botten van de takken, de takken en het wenkbrauw-kloppende licht

Terwijl mijn voeten de stammen zijn en mijn hoofd het baldakijn hoog is

En mijn vingers strekken zich uit naar de bladeren en de dakrand en de heldere

Helderste glans, het is mijn glans

En hij was een verlaten baby, begraven in een wieg van klei

En ik was een ziel die medelijden kreeg en hem stal

En gaf hem de vorm van een reekalf om overdag te bewonen

Helderste dag, het is mijn dag

En je hebt de verleiding weggenomen waar mijn onschuldige kind last van had

Om te ontvoeren en te misbruiken en om haar te verscheuren en te verontreinigen

Maar de rivier is diep tot aan de oevers en het water is wild

Maar ik zal je naar de andere kant vliegen