The Queen's Approach - The Decemberists

I’m

Made of bones of the branches

The boughs and the brow-beating light

While my feet are the trunks

And my head is the canopy high

And my fingers extend

To the leaves

And the eaves

And the (bright?)

Might I shine?

It’s my shine (child?)

He

Was a baby abandoned

Entombed in a cradle of claim (clay?)

And I was a soul

Who took pity

And stole him away

And gave him the form of

A fawn to inhabit

By day

Bright Eyes, stay

It’s my day

And you

Have removed this temptation

That’s troubled my innocent child

To abduct and abuse and to render, (bereft?) and defiled

But the river is deep

To the banks and the water is wild,

I will fly you

To the far side

ik ben

Gemaakt van botten van de takken

De takken en het voorhoofd kloppende licht

Terwijl mijn voeten de koffers zijn

En mijn hoofd is de luifel hoog

En mijn vingers strekken zich uit

Naar de bladeren

En de dakranden

En de (lichte?)

Mag ik schitteren?

Het is mijn glans (kind?)

Hij

Werd een baby in de steek gelaten

Begraven in een wieg van claim (klei?)

En ik was een ziel

Wie had medelijden?

En stal hem weg

En gaf hem de vorm van

Een reekalf om te bewonen

Bij dag

Bright Eyes, blijf

Het is mijn dag

Jij ook

Heb deze verleiding verwijderd

Dat stoort mijn onschuldige kind

Ontvoeren en misbruiken en vertolken, (beroofd?) en verontreinigd

Maar de rivier is diep

Naar de oevers en het water is wild,

Ik zal met je vliegen

Naar de andere kant