The Crane Wife 1, 2 & 3 - The Decemberists

It was a cold night and the snow lay 'round

I pulled my coat tight against the falling down

And the sun was all, and the sun was all down

And the sun was all, and the sun was all down

I am a poor man, I have not wealth nor fame

I have my two hands and a house to my name

And the winter’s so, the winter’s so long

And the winter’s so, the winter’s so long

And all the stars were crashing 'round

As I laid eyes on what I’d found

It was a white crane, it was a helpless thing

Upon a red stain with an arrow in its wing

And it called and cried, it called and cried so

And it called and cried, it called and cried so

And all the stars were crashing 'round

As I laid eyes on what I’d found

My crane wife, my crane wife

My crane wife, my crane wife

And how I helped her and I dressed her wounds

And how I held her beneath the rising moon

And she stood to fly, she stood to fly away

She stood to fly, she stood to fly away

And all the stars were crashing 'round

As I laid eyes on what I’d found

My crane wife, my crane wife

My crane wife, my crane wife

La la, la la la…

PART TWO

My crane wife arrived at my door in the moonlight

All star bright and tongue-tied, I took her in

We were married and bells rang sweet for our wedding

And our bedding was ready, when we fell in

Sound the keening bell and see it’s painted red

Soft as fontanelle, the feathers in the thread

And all I ever meant to do was to keep you

My crane wife, my crane wife, my crane wife

We were poorly, our fortunes fading hourly

And how she avowed me she could bring it back

But I was greedy, I was vain, and I forced her to weaving

On a cold loom in a closed room, with down wove

Sound the keening bell and see it’s painted red

Soft as fontanelle, the feathers in the thread

And all I ever meant to do was to keep you

My crane wife, my crane wife, my crane wife

There’s a bend in the wind and it rakes at my heart

There is blood in the thread and it rakes at my heart

It rakes at my heart, heart, heart, heart

Heart, heart, heart, heart, heart, heart, heart, heart, my crane wife

PART THREE

And under the boughs unbowed

All clothed in a snowy shroud

She had no heart so hardened

All under the boughs unbowed

Each feather, it fell from skin

Till threadbare as she grew thin

How were my eyes so blinded?

Each feather, it fell from skin

And I will hang my head, hang my head low

And I will hang my head, hang my head low

A gray sky, a bitter sting

A rain cloud, a crane on wing

All out beyond horizon

A gray sky, a bitter sting

And I will hang my head, hang my head low

And I will hang my head, hang my head low

And I will hang my head, hang my head low

And I will hang my head, hang my head low

And I will hang my head, hang my head low

And I will hang my head, hang my head low, low, low

Het was een koude nacht en de sneeuw lag 'rond'

Ik trok mijn jas strak tegen het vallen

En de zon was alles, en de zon was helemaal onder

En de zon was alles, en de zon was helemaal onder

Ik ben een arme man, ik heb geen rijkdom of roem

Ik heb mijn twee handen en een huis op mijn naam

En de winter is zo, de winter is zo lang

En de winter is zo, de winter is zo lang

En alle sterren stortten in 'ronde'

Terwijl ik zag wat ik had gevonden

Het was een witte kraanvogel, het was een hulpeloos ding

Op een rode vlek met een pijl in zijn vleugel

En het riep en huilde, het riep en huilde zo

En het riep en huilde, het riep en huilde zo

En alle sterren stortten in 'ronde'

Terwijl ik zag wat ik had gevonden

Mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw

Mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw

En hoe ik haar hielp en haar wonden verbond

En hoe ik haar vasthield onder de opkomende maan

En ze stond om te vliegen, ze stond om weg te vliegen

Ze stond om te vliegen, ze stond om weg te vliegen

En alle sterren stortten in 'ronde'

Terwijl ik zag wat ik had gevonden

Mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw

Mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw

La la, la la la…

DEEL TWEE

Mijn kraanvrouw arriveerde in het maanlicht aan mijn deur

Alle sterren helder en mond-gebonden, ik nam haar in

We waren getrouwd en de klokken luidden lief voor onze bruiloft

En ons beddengoed was klaar toen we erin vielen

Laat de snerpende bel klinken en zie dat hij rood geverfd is

Zacht als fontanel, de veren in de draad

En het enige wat ik ooit wilde doen, was je houden

Mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw

We waren slecht, ons fortuin vervaagde elk uur

En hoe ze me toekende dat ze het terug kon brengen

Maar ik was hebzuchtig, ik was ijdel en ik dwong haar te weven

Op een koud weefgetouw in een afgesloten ruimte, met donsweefsel

Laat de snerpende bel klinken en zie dat hij rood geverfd is

Zacht als fontanel, de veren in de draad

En het enige wat ik ooit wilde doen, was je houden

Mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw, mijn kraanvrouw

Er zit een bocht in de wind en het harkt naar mijn hart

Er zit bloed in de draad en het raakt mijn hart

Het raakt mijn hart, hart, hart, hart

Hart, hart, hart, hart, hart, hart, hart, hart, mijn kraanvrouw

DEEL DRIE

En onder de takken ongebogen

Allemaal gekleed in een besneeuwde lijkwade

Ze had geen hart zo verhard

Alles onder de takken ongebogen

Elke veer, hij viel van de huid

Tot versleten toen ze dun werd

Hoe waren mijn ogen zo verblind?

Elke veer, hij viel van de huid

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag laten hangen

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag laten hangen

Een grijze lucht, een bittere angel

Een regenwolk, een kraan op de vleugel

Alles voorbij de horizon

Een grijze lucht, een bittere angel

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag laten hangen

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag laten hangen

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag laten hangen

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag laten hangen

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag laten hangen

En ik zal mijn hoofd laten hangen, mijn hoofd laag, laag, laag houden