The Bagman's Gambit - The Decemberists

On the lam from the law

On the steps of the capitol

You shot a plainclothes cop on the ten o’clock

And I saw momentarily

They flashed a photograph, it couldn’t be you

You’d been abused so horribly

But you were there in some anonymous room

And I recall that fall

I was working for the government

And in a bathroom stall off the National Mall

How we kissed so sweetly

How could I refuse a favor or two

For a trist in the greenery

I gave you documents and microfilm, too

And from my ten floor tenement

Where once our bodies lay

How I long to hear you say

No, they’ll never catch me now

No, they’ll never catch me

No, they cannot catch me now

We will escape somehow

Somehow

It was late one night

I was awoken by the telephone

I heard a strangled cry on the end of the line

Purloined in Petrograd

They were suspicious of where your loyalties lay

So I paid off a bureaucrat

To convince your captors they’re to secret you away

And at the gate of the embassy

Our hands met through the bars

As your whisper stilled my heart

No, they’ll never catch me now

No, they’ll never catch me

No, they cannot catch me now

We will escape somehow

Somehow

And I dreamt one night

You were there in fours

Head held high

In uniform

It was ten years on

When you resurfaced in a motorcar

With the wave of an arm

You were there and gone

Op de vlucht van de wet

Op de trappen van de hoofdstad

Je schoot om tien uur op een politieagent in burger

En ik zag even

Ze hebben een foto geflitst, jij kunt het niet zijn

Je bent zo vreselijk mishandeld

Maar je was daar in een anonieme kamer

En ik herinner me die herfst

Ik werkte voor de overheid

En in een badkamerkraam bij de National Mall

Wat hebben we zo lief gekust

Hoe kan ik een of twee gunsten weigeren?

Voor een trist in het groen

Ik heb je ook documenten en microfilm gegeven

En van mijn tien verdiepingen tellende woning

Waar eens onze lichamen lagen

Wat verlang ik ernaar je te horen zeggen

Nee, ze zullen me nu nooit te pakken krijgen

Nee, ze zullen me nooit pakken

Nee, ze kunnen me nu niet pakken

We zullen op de een of andere manier ontsnappen

op de een of andere manier

Het was op een avond laat

Ik werd gewekt door de telefoon

Ik hoorde een gewurgde kreet aan het einde van de lijn

Geroofd in Petrograd

Ze waren wantrouwend over waar je loyaliteit lag

Dus ik heb een bureaucraat afbetaald

Om je ontvoerders ervan te overtuigen dat ze je moeten wegstoppen

En bij de poort van de ambassade

Onze handen ontmoetten elkaar door de tralies

Terwijl je gefluister mijn hart stil maakte

Nee, ze zullen me nu nooit te pakken krijgen

Nee, ze zullen me nooit pakken

Nee, ze kunnen me nu niet pakken

We zullen op de een of andere manier ontsnappen

op de een of andere manier

En ik droomde op een nacht

Je was er in vieren

Met opgeheven hoofd

In uniform

Het was tien jaar later

Toen je weer opdook in een auto

Met het zwaaien van een arm

Je was daar en weg