The Bachelor and the Bride - The Decemberists

There’s a wrinkle in the water

Where we laid our first daughter

And I think the wind blows so sweetly there

Over there

And the windows and the cinders

And the willows in the timbers

The infernal rattling of the rain

Still remains

«But I» said the bachelor to the bride

«Am not waiting for tonight

No, I will box your ears

And leave you here stripped bare.»

Hear the corncrakes and the deerhooves

And the sleet rain on the slate roof

A medallion locked inside her hands

In her hands

And his fingers are they telling

Of the barren of her belly

And his callouses cure her furrowed brow

Even now

«But I,» said the bachelor to the bride

«am not waiting for tonight

No, I will box your ears

And leave you here stripped bare.»

«But I,» said the bachelor to the bride

«am not waiting for tonight

No, I will box your ears

And take your tears

And leave you, leave you here

Stripped bare.»

Er zit een rimpel in het water

Waar we onze eerste dochter hebben gelegd

En ik denk dat de wind daar zo lief waait

Ginder

En de ramen en de sintels

En de wilgen in het hout

Het helse geratel van de regen

Is nog steeds

«Maar ik» zei de vrijgezel tegen de bruid

«Ik wacht niet op vanavond

Nee, ik zal je oren dichtknijpen

En laat je hier kaal achter.»

Hoor de kwartelkoningen en de hertenhoeven

En de ijzel op het leien dak

Een medaillon opgesloten in haar handen

In haar handen

En zijn vingers vertellen het

Van de dorre van haar buik

En zijn eelt genezen haar gefronste voorhoofd

Zelfs nu

«Maar ik», zei de vrijgezel tegen de bruid

"Ik wacht niet op vanavond"

Nee, ik zal je oren dichtknijpen

En laat je hier kaal achter.»

«Maar ik», zei de vrijgezel tegen de bruid

"Ik wacht niet op vanavond"

Nee, ik zal je oren dichtknijpen

En neem je tranen

En laat je, laat je hier

Gestript kaal.»