Dead to Me - Anette Olzon, Jani Liimatainen, The Dark Element

I used to love you once long ago

I opened my door and gave you a home

You were my cairn and you were my creed

My everything or at least so I thought

Something died on the day that you left me

Melodies, memories and my dreams

Something left, something came, something darker

Someone let the cold inside

You ate my bread and drank from my well

I dressed you in silk, sold all I could sell

So I could keep your heart satisfied

But every time you just asked me for more

Deeper down to the hole where you made me

To the vortex of pain that will stain me

I won’t drown, I won’t lie, I won’t die here

I will fight, I will rise again

I won’t write you an ode nor confession

Not a song but a war declaration

Story told from the dawn of creation

Symphony with a grim orchestration

You were the harlot of my heart

Like a fool I played my part

But now you’re hanging on your cross

And I am banging in the nails

You’re no one

Mean nothing

You’re worthless

Dead to me

Years they have passed and I’m over you

I’ve licked all my wounds and forged me anew

I wish I could say I wish you the best, it isn’t true

I won’t forgive, won’t forget

I won’t write you an ode nor confession

Not a song but a war declaration

Story told from the dawn of creation

Symphony with a grim orchestration

You were the harlot of my heart

Like a fool I played my part

But now you’re hanging on your cross

And I am banging in the nails

You’re no one

Mean nothing

You’re worthless

Dead to me

You were the harlot of my heart

Like a fool I played my part

But now you’re hanging on your cross

And I am banging in the nails

You’re no one

Mean nothing

You’re worthless

Dead to me

You were the harlot of my heart

Like a fool I played my part

But now you’re hanging on your cross

And I am banging in the nails

You’re no one

Mean nothing

You’re worthless

Dead to me

Ik hield ooit van je, lang geleden

Ik opende mijn deur en gaf je een thuis

Je was mijn steenhoop en je was mijn credo

Mijn alles of tenminste dat dacht ik

Er is iets gestorven op de dag dat je me verliet

Melodieën, herinneringen en mijn dromen

Er bleef iets over, er kwam iets, iets donkers

Iemand laat de kou binnen

Je at mijn brood en dronk uit mijn bron

Ik kleedde je in zijde, verkocht alles wat ik kon verkopen

Zodat ik je hart tevreden kan houden

Maar elke keer dat je me net om meer vroeg

Dieper naar het gat waar je me hebt gemaakt

Naar de draaikolk van pijn die me zal bevlekken

Ik zal niet verdrinken, ik zal niet liegen, ik zal hier niet sterven

Ik zal vechten, ik zal weer opstaan

Ik zal je geen ode of bekentenis schrijven

Geen lied maar een oorlogsverklaring

Verhaal verteld vanaf het begin van de schepping

Symfonie met grimmige orkestratie

Je was de hoer van mijn hart

Als een dwaas speelde ik mijn rol

Maar nu hang je aan je kruis

En ik bons in de nagels

Je bent niemand

Betekent niks

Je bent waardeloos

Dood voor mij

Jaren zijn verstreken en ik ben over je heen

Ik heb al mijn wonden gelikt en me opnieuw gesmeed

Ik wou dat ik kon zeggen dat ik je het beste wens, het is niet waar

Ik zal niet vergeven, niet vergeten

Ik zal je geen ode of bekentenis schrijven

Geen lied maar een oorlogsverklaring

Verhaal verteld vanaf het begin van de schepping

Symfonie met grimmige orkestratie

Je was de hoer van mijn hart

Als een dwaas speelde ik mijn rol

Maar nu hang je aan je kruis

En ik bons in de nagels

Je bent niemand

Betekent niks

Je bent waardeloos

Dood voor mij

Je was de hoer van mijn hart

Als een dwaas speelde ik mijn rol

Maar nu hang je aan je kruis

En ik bons in de nagels

Je bent niemand

Betekent niks

Je bent waardeloos

Dood voor mij

Je was de hoer van mijn hart

Als een dwaas speelde ik mijn rol

Maar nu hang je aan je kruis

En ik bons in de nagels

Je bent niemand

Betekent niks

Je bent waardeloos

Dood voor mij