Hommes d'honneur - The Arrs

Comme sacrifié, sur l’buché d’nos péchés

Comment oublier, leur douleur ressucité

Trahir?

Plutôt mourir que ramper tête baissée sous un empire

Personne ne dicte mes pas, Traître!

Traitre resigne toi

Ni dieu ni Maitre

Aux hommes d’honneur, relevez un peu la tête

Ni dieu ni Maitre

Au nom de nos Pères, de nos mères, cette parole s’ra la dernière

De la vertu à la haine, des cendres à la poussière

Aux hommes d’honneur

Un combat sur soit même

Ici ni faux semblant, ni faux prophètes

Les yeux grands ouverts, souffrir en secret

Trahir?

Plutôt mourir que ramper tête baissée sous un empire

Personne ne dicte mes pas, traitre!

Traitre resigne toi

Als geofferd, op de stapel van onze zonden

Hoe te vergeten, hun pijn herrees?

Verraden?

Liever sterven dan halsoverkop onder een rijk kruipen

Niemand dicteert mijn stappen, verrader!

verrader ontslag jezelf

Noch God noch meester

Mannen van eer, hef uw hoofd een beetje op

Noch God noch meester

In de naam van onze vaders, onze moeders, dit woord zal het laatste zijn

Van deugd tot haat, van as tot stof

Aan mannen van eer

Een gevecht om jezelf

Hier geen schijn of valse profeten

Ogen wijd open, in het geheim lijden

Verraden?

Liever sterven dan halsoverkop onder een rijk kruipen

Niemand dicteert mijn stappen, verrader!

verrader ontslag jezelf