Daleko od Domu - The Analogs

Byłem jeszcze dzieckiem, kiedy opuściłem dom

Nie pomogły matki łzy i ojca smutny głos

Czekał na mnie cały świat i światła obcych miast

Wziąłem z sobą groszy garść i setki mądrych rad

Chciałem tam daleko gdzieś odnaleźć szczęście

Podły los nie sprzyjał, mi w fabryce mieli miejsce

Dziś haruje całe dni, by zarobić na chleb

Musze wciąż uginać kark, by nie wylali mnie

Tak daleko od domu, w obcym, zimnym mieście

Tak daleko od bliskich, śnię mój sen o szczęściu

Które nie nadchodzi, które się nie spełni

Daleko od domu, w obcym, zimnym mieście

Co z tego, że jestem tu gdzie kiedyś być marzyłem

Jeśli wszystko, co dziś mam to praca ponad siły

A dziewczyny, za którymi płacze moje serce

Mówią, słodki z ciebie gość, lecz masz brudne ręce

Nie wiem, po co czekam, by nadeszły lepsze dni

Od tak wielu długich lat nie zmienia się nic

Gaśnie już młodości żar, mój najlepszy czas

Nie odwróci się mój los, bo podły jest ten świat

Tak daleko od domu, w obcym, zimnym mieście

Tak daleko od bliskich, śnię mój sen o szczęściu

Które nie nadchodzi, które się nie spełni

Daleko od domu, w obcym, zimnym mieście

Ik was nog een kind toen ik van huis ging

De tranen van mijn moeder en de droevige stem van mijn vader hielpen niet

De hele wereld en de lichten van buitenlandse steden wachtten op mij

Ik nam een ​​handvol centen en honderden wijze raad mee

Ik wilde ergens het geluk vinden

Het gemene lot was niet in het voordeel, ze vonden plaats in de fabriek

Vandaag werkt hij de hele dag om zijn brood te verdienen

Ik moet mijn nek blijven buigen om te voorkomen dat ik ontslagen word

Zo ver van huis in een vreemde koude stad

Zo ver van mijn geliefden, droom ik mijn droom van geluk

Wat niet komt, wat niet zal uitkomen

Ver van huis, in een vreemde, koude stad

Dus wat als ik hier ben waar ik vroeger droomde?

Als alles wat ik heb vandaag mijn krachten te boven gaat

En de meisjes waar mijn hart om huilt

Ze zeggen dat je een lieve jongen bent, maar je handen zijn vies

Ik weet niet waarom ik wacht op betere dagen die komen

Er is al zoveel jaren niets veranderd

De hitte van de jeugd is al aan het uitsterven, mijn beste tijd

Mijn lot zal niet veranderen omdat deze wereld gemeen is

Zo ver van huis in een vreemde koude stad

Zo ver van mijn geliefden, droom ik mijn droom van geluk

Wat niet komt, wat niet zal uitkomen

Ver van huis, in een vreemde, koude stad