Blask Szminki - The Analogs

Kiedyś miałaś włosy jasne, piękne jak słoneczny blask

Dzisiaj czarne są jak sadza, która brudzi mury miast

Chciałaś zrobić tu karierę, miałaś mieć swe piękne dni

Wierząc w to przyjechałaś, aby spełnić swoje sny

Najpierw duży supermarket, potem mały topless bar

Trzeba sobie jakoś radzić, trzeba jakoś zdobyć szmal

Raz jest gorzej, a raz lepiej, ale trzeba jakoś żyć

Musisz oddać swoje ciało, przecież trzeba jeść i pić

Pozbawiona wiary, pozbawiona nadziei

Pozbawiona radości, pozbawiona sumienia

Za parę groszy będzie wierną kochanką

Uwierzy w każde Twoje najpodlejsze kłamstwo

Byle mieć złudzenie ciepła i miłości

Byle dać jej to, o co ciągle prosi

Raz jest gorzej, a raz lepiej, ale trzeba jakoś żyć

Czy pamiętasz pierwszy raz, gdy zgodziłaś się z kimś iść

Teraz kryjesz twarz za szminką wierząc, że jej nada blask

I spoglądasz gdzieś za siebie, przeklinając cały świat

Vroeger had je blond haar, zo mooi als de zon

Tegenwoordig zijn ze zo zwart als roet dat vlekken maakt op de muren van steden

Je wilde hier een carrière, je zou je mooie dagen moeten hebben

Als je dit gelooft, ben je gekomen om je dromen waar te maken

Eerst een grote supermarkt, dan een kleine topless bar

Je moet het op de een of andere manier regelen, je moet op de een of andere manier je geld krijgen

Soms is het erger en soms is het beter, maar je moet op de een of andere manier leven

Je moet je lichaam opgeven, je moet eten en drinken

Zonder geloof, zonder hoop

Zonder vreugde, zonder geweten

Voor een paar centen zal ze een trouwe minnaar zijn

Hij zal je elke flauwe leugen geloven

Zolang je de illusie van warmte en liefde hebt

Zolang je haar geeft waar ze constant om vraagt

Soms is het erger en soms is het beter, maar je moet op de een of andere manier leven

Herinner je je de eerste keer dat je ermee instemde om met iemand mee te gaan?

Nu verberg je je gezicht achter de lippenstift, in de overtuiging dat het zal glanzen

En je kijkt ergens terug en vervloekt de hele wereld