Mr. Cold - The Agonist

Tonight, I met a grinning man in a dark suit

A glowing reflection, to my surprise

Were vibrant orbs in place of eyes

His mouth never twitched as he spoke to me

Meaning no harm, he was passing by

In hollow times we’d meet…

If you ever meet the man named cold

You will feel the chill straight to your bones

If you ever stare into the eyes of the mothman

You will feel their fright

It’s as if he knew

One day they’d wake and draw pictures of his face

It’s as if he knew

One day they’d drive up and down this place

In hopes of looking into his mind

We eat, we breathe, we sleep, we bleed

We eat, we breathe, we sleep, we bleed

We bleed even as you do… we bleed

We will see you again… in time

The fascination passed so we dug the grave

And along we buried all the strange

The weirdly eloquent answers to life’s mysteries

We eat, we breathe, we sleep, we bleed

Today is the day the questions stopped

Even the ghosts are too, they’re too scared to talk

Today is the day I thought would never come

How strange it feels now that the weird is all gone

Vanavond ontmoette ik een grijnzende man in een donker pak

Een gloeiende reflectie, tot mijn verbazing

Waren levendige lichtbollen in plaats van ogen

Zijn mond trilde nooit als hij tegen me sprak

Wat betekent dat het geen kwaad kan, hij kwam langs

In holle tijden zouden we elkaar ontmoeten...

Als je ooit de man ontmoet die cold heet

Je zult de kou tot in je botten voelen

Als je ooit in de ogen van de mottenman staart

Je zult hun schrik voelen

Het is alsof hij het wist

Op een dag zouden ze wakker worden en foto's van zijn gezicht maken

Het is alsof hij het wist

Op een dag zouden ze deze plek op en neer rijden

In de hoop in zijn geest te kijken

We eten, we ademen, we slapen, we bloeden

We eten, we ademen, we slapen, we bloeden

We bloeden net als jij... we bloeden

We zien je weer… over tijd

De fascinatie ging voorbij, dus we groeven het graf

En samen hebben we alle vreemde begraven

De vreemd welsprekende antwoorden op de mysteries van het leven

We eten, we ademen, we slapen, we bloeden

Vandaag is de dag dat de vragen stopten

Zelfs de geesten zijn dat ook, ze zijn te bang om te praten

Vandaag is de dag waarvan ik dacht dat die nooit zou komen

Hoe vreemd het voelt nu het rare allemaal weg is