Esmeralda - Thanos Mikroutsikos, Giannis Koutras

Ολονυχτίς τον πότισες με το κρασί του Μίδα

Κι ο φάρος τον ελίκνιζε με τρεις αναλαμπές

Δίπλα ο λοστρόμος με μακριά πειρατική πλεξίδα

Κι αλάργα μας το σκοτεινό λιμάνι του Γκαμπές

Απά στο γλυκοχάραμα σε φίλησε ο πνιγμένος

Κι όταν ξυπνήσεις με διπλή καμπάνα θα πνιγείς

Στο κάθε χάδι κι ένας κόμπος φεύγει ματωμένος

Απ' το σημάδι της παλιάς κινέζικης πληγής

Ο παπαγάλος σου 'στειλε στερνή φορά το γεια σου

Κι απάντησε απ' το στόκολο σπασμένα ο θερμαστής

Πέτα στο κύμα τον παλιό που εσκούριασε σουγιά σου

Κι άντε μονάχη στον πρωραίον ιστό να κρεμαστείς

Γράφει η προπέλα φεύγοντας ξωπίσω σε προδίνω

Κι ο γρύλος τον ξανασφυράει στριγγά του τιμονιού

Μη φεύγεις, πες μου, το 'πνιξες μια νύχτα στο Λονδίνο

Ή στα βρωμιάρικα νερά κάποιου άλλου λιμανιού

Ξυπνάν οι ναύτες του βυθού ρεσάλτο να βαρέσουν

Κι απέ να σου χτενίσουνε για πάντα τα μαλλιά

Τρόχισε κείνα τα σπαθιά του λόγου που μ' αρέσουν

Και ξαναγύρνα με τις φώκιες πέρα στη σπηλιά

Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν

Κι εσύ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές

Στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα

Που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές

Je hebt hem 's nachts water gegeven met de wijn van Midas

En de vuurtoren verlichtte hem met drie flitsen

Naast het triplex met een lange piratenvlecht

En de donkere haven van Gabes is binnen ons bereik

De verdronken man kuste je bij het ochtendgloren

En als je wakker wordt met een dubbele bel verdrink je

Bij elke streling laat een knoop bebloed achter

Van het teken van de oude Chinese plaag

De papegaai heeft je een keer gedag gestuurd

En de kachel antwoordde gebroken vanuit het stucwerk

Gooi in de golf de oude die je mes heeft verroest

En je moet jezelf alleen ophangen in het strikweefsel

De propeller schrijft, weggaan, ik verraad je

En de krik fluit hem weer aan het roer

Ga niet weg, vertel me, je hebt het op een nacht in Londen verdronken

Of in het vuile water van een andere haven

De matrozen van de zeebodem werden wakker om zich te vervelen

En aangezien je haar voor altijd is gekamd

Slijp die zwaarden van spraak die ik leuk vind

En ik keerde terug met de zeehonden naar de grot

Drie dagen lang waren de nagels gebroken en drie dagen lang nagelden ze jou

En jij met je handpalmen koppig gesloten

Strenge tijd en je drijft nutteloos de orkaan uit

Dat trekt ons aan land met de schipbreukelingen